"تحقیق حاضر با هدف بررسی متغیرهای موثر بر احساس امنیت در شهر تهران صورت پذیرفته است. متغیرهای مطرح در این پژوهش شامل عوامل فردی و خانوادگی، میزان بروز جرایم، در معرض جرم واقع شدن، عملکرد پلیس و پرداخت رسانه ای می باشد. چارچوب نظری تحقیق بنا به تناسب موضوع به رویکرد نظری آسیب پذیری، تجربه جرم در خصوص احساس امنیت را مورد استفاده قرار داده و فرضیه های تحقیق استخراج شده است. بر این مبنا مدل تحقیق ساخته و پرداخته و سوالات و فرضیات تحقیق تدوین گردیده است. روش تحقیق در این بررسی از نوع پیمایشی و اطلاعات به وسیله پرسشنامه جمع آوری گردید. جامعه آماری تحقیق شامل شهروندان بالای 18 سال ساکن شهر تهران می باشد که تعداد 778 نفر از آنان به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و مورد مصاحبه قرار گرفتند. در این تحقیق برای پایایی از آزمون آلفای کرونباخ و برای روایی از تکنیک گروههای شناخته شده استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss و EQS استفاده شد. عمده ترین یافته ها عبارتند:
- میزان احساس ناامنی از حیث جنسیت، منطقه محل سکونت، تاهل، سن پاسخگویان متفاوت است.
- بین میزان احساس ناامنی و متغیرهای میزان بروز جرایم، پرداخت رسانه ای، هویت و اعتماد رابطه معنی دار وجود دارد"