انسان، در طول حیات طولانی خود، همواره رویای خلق موجودی با تواناییهای مشابه و یا برتر از خود را در سر میپرورانده است. در انتهای قرن بیستم با دستیابی به مدل ریاضی و منطقی شبکهی عصبی مصنوعی برای یادگیری (شبیه مغز انسان)، او را به این مسیر کشاند که خود خالق هوشی مجازی باشد، هوشی که با کمک آن یک ماشین میتواند مانند انسان بیندیشد و همچون او محیط پیرامونش را درک کند، آنچه را که نیاز دارد، بیاموزد و بتواند از تجربههای گذشته استفاده کند و فراتر از آن، نگاهی به آینده داشته باشد. در این مقاله با استفاده از روش شبکهی عصبی مصنوعی، برخی از شاخصهای جهانی شدن مربوط به بخشهای عمدهی کشور (کشاورزی – صنعت و معدن – خدمات و ساختمان) طی سالهای 80-1338، مورد محاسبه و بررسی و برای سالهای 81 تا 88، مورد پیشبینی قرار گرفته است. پیشبینیهای انجام شده نشان میدهد که هر چند میزان شاخص ادغام تجارت بینالملل(LIT) در بخش صنعت نسبت به بقیهی بخشها بالاتر است، ولی روند کاهش آن نشان از تضعیف این بخش در طول زمان، در عرصهی تجارت جهانی دارد. از سوی دیگر، سایر بخشها نیز افزایش شاخص جهانی شدن در طول برنامهی چهارم توسعه را نشان میدهند.
