در این مطالعه، همگرایی اقتصادی بین منتخبی از کشورهای عضو سازمان کنفرانس اسلامی (36 کشور) بررسی میشود. براین اساس، فرضیه همگرایی با کمک سه رویکرد همگرایی بتا، همگرایی سیگما، و سری زمانی، آزمون میشود. بهمنظور تخمین مدل مقطعی، از روش حداقل مربعات معمولی و برای بررسی مدل توزیعی، از روش واریانس مقطعی استفاده شده است. آزمون دیکی فولر تعمیم یافته نیز برای تحلیل مدل سری زمانی به کار رفته است. براساس مدل همگرایی بتا، فرضیه همگرایی بین 36 کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی پذیرفته شد. نتایج مدل همگرایی سیگما حاکی از آن است که همگرایی سیگما بین 36 کشور کل نمونه تایید شده است. مدل سری زمانی حاکی از آن است که کشورهای سازمان کنفرانس اسلامی چندین باشگاه همگرایی را تشکیل دادهاند. گروهی از بالا بهسمت میانگین مقطعی همگرایند، درحالیکه از امریکا واگرا شدهاند. گروهی دیگر از پایین به میانگین مقطعی همگرا هستند. گروه سوم از میانگین مقطعی و از درامد ناخالص داخلی سرانه امریکا واگرا شدهاند. این واگرا یی به نوعی حاکی از واقع شدن این کشورها دریک تله فقر است