عنصر ایرانی در بیزانس دوره سلطنت هراکلیوس
آرشیو
چکیده
عرفان عارف شهید، استاد ممتاز دانشگاه جورج تاون تا زمان مرگش به سال 2016 میلادی بود. در سال 1946 برای تحصیل به کالج سنت جانز آکسفورد رفت و به تحصیل آثار کلاسیک و تاریخ یونانی رومی زیر نظر مورخ مشهور، شروین وایت پرداخت. او سپس دکترای خود را از دانشگاه پرینستون دریافت نمود. تحقیقات شهید عمدتا بر حوزه-های زیر متمرکز بود: جهان یونانی-رومی، به ویژه امپراتوری بیزانس و تلاقی این حوزه با جهان عربی و اسلام در اواخر دوره باستان و قرون وسطی و مطالعات اسلامی به ویژه قرآن و ادبیات عرب. در سال 1970 سمپوزیومی با عنوان «بیزانس و ایران دوره ساسانی» در دامبرتون اُکس برگزار شد و بزرگانی چون ریچارد فرای، آندریاس آلفولدی، پیگولوسکایا، بیوار و عرفان شهید به سخنرانی پرداختند. مقاله پیش رو متن سخنرانی پایانی این همایش از عرفان شهید است که نویسنده به بررسی دقیق عناصر ایرانی و تاثیرات آن ها بر ساختار تاریخ بیزانس می پردازد. در این راستا انتخاب رسمی لقب باسیلئوس توسط هراکلیوس و روند آن مورد واکاوی قرار گرفته و از نقش ساسانیان به عنوان محرک های خارجی یاد شده است.The Iranian Factor in Byzantium during the Reign of Heraclius
Irfan Aref Shahîd was professor emeritus at Georgetown University until his death in 2016. In 1946, he went to St John’s College, Oxford, to study classical works and Greco-Roman history under the supervision of the renowned historian, Sherwin White. He then received his doctorate from Princeton University. Shahîd’s research primarily focused on the following areas: the Greco-Roman world, especially the Byzantine Empire and its intersection with the Arab and Islamic world during the late antique and medieval periods, and Islamic studies, particularly the Quran and Arabic literature. In 1970, a symposium titled “Byzantium and Sasanian Iran” was held at Dumbarton Oaks, where luminaries such as Richard Frye, Andrew Alföldi, Pigulevskaya, Bivar, and Irfan Shahîd delivered speeches. The following article is the text of Shahid’s closing speech at this conference, in which the author examines the precise Iranian elements and their influences on the structure of Byzantine history. In this context, the official selection of the title Basileus by Heraclius and its process are scrutinized, and the Sassanians are mentioned as external drivers.