تحلیل تطبیقی رمان «وداع با اسلحه» و «در شعله های آب» بر اساس نظریه دوسویگی باختین (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
دوسویگی، بخشی از نظریه چندصدایی «باختین» است که در آن صدای نویسنده به موازات صدای شخصیت ها اهمیت دارد و با فنون مختلف در متن بازتاب می یابد. پژوهش حاضر که مبتنی بر روش توصیفی- تحلیلی است، دو رمان «وداع با اسلحه» نوشته ارنست همینگوی و «در شعله های آب» نوشته مرتضی مردیها را به صورت تطبیقی تحلیل می کند. هدف از این پژوهش، پاسخ به این پرسش بنیادی است که دو نویسنده ایرانی و آمریکایی بر مبنای نظریه باختین از چه فنونی برای القای صدای خود در متن استفاده کرده اند. یافته های پژوهش نشان می دهد که در بخش سبک برداری، نویسنده هر دو رمان از فن نام گذاری شخصیت ها، هم سویی خود را با نیت شخصیت ها نشان می دهند، با این تفاوت که شخصیت ها در رمان «در شعله های آب»، تیپیک هستند و شیوه نام گذاری آنها نیز بر همین اساس است. در بخش نقیضه در رمان «وداع با اسلحه»، گفتمان و رفتار شخصیت کاترین و همچنین صدای بی تفاوت راوی نسبت به جنگ، تداعی گر نوعی نقیضه است. در رمان «در شعله های آب»، صدای بی تفاوت آهنج نسبت به جنگ سویه دیگر صدای مقدس و جدی جنگ است. گفتمان شفاهی در رمان «وداع با اسلحه» به صورت گفتمان ارتش و گفتمان مذهب و در رمان «در شعله های آب»، گفتمان ستون پنجم، سپاه و ارتش بر متن احاطه دارند.A Comparative Analysis of the Novels "Farewell to Arms"and "Dar SholehāyeĀb" Based on Bakhtin's Theory of Dialogism
Dialogism, a key concept in Mikhail Bakhtin’s theory of polyphony, posits that the author's voice is parallel to the voices of the characters and is reflected in the text through various techniques.The current research, which is based on the descriptive-analytical method and based on library documents, compares the two novels "Farewell to Arms" written by Ernest Hemingway and "Dar SholehāyeĀb" written by MortezaMardiha.The purpose of this research is to explore the techniques employed by Iranian and American writers in the texts to convey their voices, as per Bakhtin's theory.The research findings reveal that both novelists although have some differences, they convey their intentions through character naming. In the novel "Dar SholehāyeĀb" the characters are archetypes and their names reflect this, while in "Farewell to Arms", the Catherine’s discourse and behavior, along with the narrator's indifferent attitude towards war, create a contrasting effect.In "Dar SholehāyeĀb", the indifferent voice of Ahanj conflicts with the sacred and serious voice of war. Military and religious discourse dominate the oral communication in "Farewell to Arms", whereas in "Dar SholehāyeĀb", the text is surrounded by the discourse of the fifth column, the Gurdian Corps, and the military. The hidden argumentative discourse in "Farewell to Arms" represents the voice of the military and religion, whereas in"Dar SholehāyeĀb", the voices of doubt and the military serve a similar purpose.
تبلیغات
