آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۲

چکیده

افزایش چشمگیر شهرنشینی همراه با تراکم بیش ازحد جمعیت و فعالیت در شهرها و روند رو به رشد آن به لحاظ تنوع و دگرگونی های کارکردی و کالبدی موجب افزایش اهمیت موضوع آسیب پذیری شهری در برابر مخاطرات طبیعی نظیر سیلاب شده است. این پژوهش با استفاده از 54 شاخص کلیدی در چارچوب مدل MOVE میزان آسیب پذیری مناطق شهر تهران را مشخص نموده است. سپس نتایج به صورت فضایی تحلیل و میزان آسیب پذیری در هریک از ابعاد و همچنین شاخص نهایی تعیین شده است. در این پژوهش از مدل MOVE و GWR استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که در شاخص نهایی، محلات جنوب غربی و شمال شرقی تهران دارای نامناسب ترین شرایط و بالعکس مناطق مرکزی تهران، دارای مناسب ترین وضعیت بودند. مناطق 18، 19، 20 و 4 دارای بیشترین محلات با وضعیت آسیب پذیری متوسط تا بسیار زیاد بودند. همچنین محلات واقع در مناطق 8، 6، 10 و 7 به ترتیب دارای بهترین شرایط بودند. همچنین نتایج مدل رگرسیون وزن دار جغرافیایی نشان داد که زیر شاخص در معرض خطر بودن دارای بیشترین تأثیر و زیر شاخص های عدم تاب آوری و تأثیر پذیری به ترتیب در رتبه های بعدی قرار می گرفتند. در این بین با توجه به ضریب نزدیک به میانگین R2 در مجموع برآیند همه زیرشاخص ها، می توان گفت شاخص نهایی به دست آمده بر آسیب پذیری بالای ساکنان محلات مورد مطالعه به میزان زیادی تأثیر داشته است.

Spatial Evaluation of Factors Affecting Vulnerability to Floods (Case Study: Neighborhoods of Tehran)

The significant increase in urbanization along with excessive population density and activity in cities and its growing trend in terms of functional and physical diversity has increased the importance of the issue of urban vulnerability against natural hazards such as floods. Using 54 key indicators in the framework of the MOVE model, this research has determined the level of social-physical vulnerability in the areas of Tehran. Then the results are spatially analyzed and the degree of vulnerability of each dimension as well as the final index has been determined. MOVE and GWR models have been used in this research. The results showed that in the final index, the southwest and northeast neighborhoods of Tehran had the most unfavorable conditions, and on the contrary, the central areas of Tehran had the most suitable conditions. Regions 18, 19, 20 and 4 had the most neighborhoods with medium to very high vulnerability status. Also, the neighborhoods located in regions 8, 6, 10 and 7 had the best conditions, respectively. Also, the results of the geographically weighted regression model showed that the sub-indicator of exposure had the most impact, and the sub-indicators of lack of resilience and susceptibility were placed in the next ranks, respectively. In the meantime, according to the R2 coefficient that is close to the average in total for all sub-indices, it can be said that the final index obtained had a great impact on the high vulnerability of the residents of the studied neighborhoods.

تبلیغات