تحلیل دیدگاه جوادی آملی نسبت به المیزان در بررسی نسخ آیه ۱۰۹ بقره با ۲۹ توبه (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر عهده دار ارزیابی نقد علامه جوادی آملی در تفسیر تسنیم بر آرای تفسیری علامه طباطبایی در تفسیر المیزان است. این دو تفسیر، در تراز تفاسیر گرانسگ شیعه است. اهمیت مقاله حاضر از جهت نمایاندن تفاوت آراء و نظر تفسیری دو مفسر برجسته، در پی تحلیل دیدگاه انتقادی تفسیر تسنیم نسبت به المیزان است، تا راز تفاوت این دو تفسیر نمایانده و راهی برای ارزیابی بهتر آنها گشوده شود. از نکات قابل توجه در تفسیر تسنیم، نقد دیدگاه های تفسیری است. گاهی مفسر تسنیم، در عرصه نظر، آزاداندیشی خود را پنهان نمی دارد؛ حتی به نقد دیدگاه استاد خود نیز می پردازد. پژوهش پیش رو با روش تحلیلی- انتقادی، به مهم ترین محور نقد ایشان در باب قاعده نسخ در آیات ۱۰۹ بقره با ۲۹ توبه پرداخته است. ازاین رو بر اساس ارزیابی صورت گرفته در هر دو تفسیر، با استناد به قواعد و مدارک تفسیری، این نتیجه حاصل شد که در آیات مورد بحث، دیدگاه علامه طباطبایی از اتقان بیشتری برخوردار بوده و به واقع نزدیک تر به نظر می رسد.Analysis of Javadi Amoli’s Viewpoint on Al-Mīzān in the Study of the Abrogation of Verse 109 of Sūrat al-Baqara with Verse 29 of Sūrat al-Tawba
The present research is intended to evaluate the criticism of Allama Javadi Amoli in Tafs ī r-i Tasn ī m on the commentaries of Allama Tabataba’i in Tafs ī r al-M ī z ā n . These two interpretations are rated among the dignified Shi’ite interpretations. The importance of the present article is in showing the difference in opinions and interpretations of two prominent commentators, in order to analyze the critical viewpoint of Tasn ī m ’s interpretation of Al-M ī z ā n , to reveal the mystery of the difference between these two interpretations and to open a way for a better evaluation of them. One of the significant points in Tafs ī r-i Tasn ī m is the critique of tafs ī r ī (exegetical) viewpoints. Sometimes, Tasn ī m ’s commentator does not hide his free-thinking in the field of opinion; he even criticizes his teacher’s viewpoint. The present research, with analytical-critical method, has addressed the most important aspect of his criticism regarding the rule of abrogation in verse 109 of S ū rat al-Baqara with verse 29 of S ū rat al-Tawba . Therefore, according to the evaluation made in both interpretations and by citing the interpretation rules and documents, it was concluded that in the verses in question, Allama Tabataba’i’s viewpoint is more sophisticated and seems to be closer to reality.
تبلیغات
