چکیده

The aim of this study was to evaluate the quality of life of the elderly and compare it between men and women. In this cross-sectional study, four elderly homes in the city of Ardabil were randomly selected (two male elderly homes and two female elderly homes) and then 60 elderly (36 female and 24 male) They were asked to answer the SF-36 questionnaire and then the data were analyzed using SPSS 21 software and descriptive and inferential statistics. The results showed that the mean scores of elderly residents of Ardabil in the nursing home in each of the eight sub-scales of the quality of life questionnaire were lower than those of non-elderly people in similar research. Also, the mean scores of these people's quality of life were lower than other elderly people in other studies, and they only had higher scores in terms of energy-fatigue. Another finding of this study was that elderly men had significantly higher scores in energy-fatigue subscales (t = 2.73, p = 0.008), emotional well-being (t = 2/05, p = 0.04) and physical pain (t = 0.22, p = 0.05). According to the results, it seems that the elderly residents of the elderly homes of Ardebil are not well-positioned in terms of quality of life. Although it is inevitable to reduce the quality of life in old age, failure to address the conditions of the elderly and their quality of life can impose material and immaterial costs on the society and these people themselves.

مقایسه کیفیت زندگی زنان و مردان سالمند ساکن خانه سالمندان

هدف پژوهش حاضر بررسی کیفیت زندگی سالمندان و مقایسه آن در دو جنس زنان و مردان بود. در این پژوهش مقطعی- تحلیلی، ابتد چهار خانه سالمندان شهر اردبیل به صورت تصادفی انتخاب (دو خانه سالمندان مردانه و دو خانه سالمندان زنانه) و سپس با مراجعه به آنها از 60 سالمند (36 زن و 24 مرد) خواسته شد که به پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-36) پاسخ دهند و سپس داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS21 و روش های آمار توصیفی و استنباطی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میانگین نمرات سالمندان اردبیلی ساکن خانه سالمندان در هر هشت زیر مقیاس پرسشنامه کیفیت زندگی پایین تر از نمرات افراد غیر سالمند در پژوهش های مشابه است. همچنین میانگین نمرات کیفیت زندگی این افراد در مقایسه با سالمندان غیر ساکن در آن اماکن در دیگر پژوهش ها پایین تر بود و فقط در زیر مقیاس انرژی/خستگی نمرات بالاتری داشتند. یافته دیگر این پژوهش این بود که مردان سالمند در مقایسه با زنان به طور معناداری نمرات بالاتری در زیر مقیاس های انرژی/خستگی (t=2/73، p=0/008)، بهزیستی هیجانی (t=2/05، p=0/04) و درد جسمی( t=2/01، p=0/05) داشتند. با توجه به نتایج به دست آمده به نظر می رسد سالمندان ساکن خانه های سالمندان شهر اردبیل از نظر کیفیت زندگی وضعیت مناسبی ندارند. اگرچه کاهش کیفیت زندگی در سالمندی امری اجتناب ناپذیر است اما عدم رسیدگی به شرایط سالمندان و کیفیت زندگی آنان می تواند هزینه ها مادی و غیر مادی سنگینی بر جامعه و خود این افراد تحمیل کرده و زندگی این قشر رو به افزایش جامعه را نیز دشوار و با مشکلاتی همراه سازد.
خانه سالمندان ،زنان سالمند ،کیفیت زندگی ،مردان سالمند،

تبلیغات