معامله با حق استرداد در حقوق ایران و نظام حقوقی کامن لا (انگلیس و آمریکا) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
همزمان با وضع قانون مدنی ایران، مبحثی تحت عنوان بیع شرط در مواد 458 تا 463 آن گنجانده شده بود، با وضع مواد 33 به بعد قانون ثبت موضوعی با عنوان «معامله با حق استرداد» جای خود را به بیع شرط داد که اثر تملیکی را از آن گرفته و عملاً بیع شرط منسوخ شد. سؤالی که این پژوهش در پی پاسخ به آن می باشد این است که با توجه به اینکه معامله با حق استرداد اثر تملیکی را از بیع شرط گرفته است وضعیت تملیکی یا غیرتملیکی بودن بیع شرط در نظام حقوقی کامن لا چگونه است؟ روش مطالعه و تحقیق در این مقاله به صورت تحلیلی، توصیفی می باشد. هدف از نگارش این مقاله پاسخگویی با مطالعه تطبیقی به وضعیت تملیکی یا غیرتملیکی بودن بیع شرط است. آنچه که به عنوان نتیجه این پژوهش حاصل گردیده است این است که معاملات با حق استرداد که به معاملات شرطی نیز موسوم است، در نظام حقوقی کامن لا به نهاد رهن شباهت دارد، البته تا قبل از اینکه تملیکی بودن از این معاملات سلب شود. آمریکا، "معامله با حق استرداد"، در قالب رهن و قرارداد وام مسکن، شناخته می شودDealing with the Right of Extradition in Iranian Law and the Common Law Legal System (England and US)
The construct of conditional sale (CS) was included in Articles 458 to 463 of the Civil Code of Iran at the time of its enactment. The enactment of Article 33 and subsequent articles of the Registration Code of Iran, replaced it with the “transaction with the right of restitution (TWRR)” construct which removed its ownership effects and practically obsoleted it. The research question of this study was, “Since the ownership effects of the CS were removed in the TWRR, does CS in common law have ownership effect?” This was a descriptive-analytical research aimed to answer the latter part of that question using comparative analysis. The results indicated that TWRR, also known as the conditional transaction, is similar to the construct of mortgage in common law before the removal of its ownership effects.
تبلیغات
