شیوه نیایش بر درگاه خدا با استفاده از آیه 55 سوره اعراف (مقاله پژوهشی حوزه)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (حوزوی)
آرشیو
چکیده
دعا، حلقه اتصال میان انسان و خداوند به شمار می آید که در گونه های مختلف، ظهور و بروز می یابد. آیه شریفه 55 سوره اعراف «اُدْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَهً إِنَّهُ لا یُحِبُّ الْمُعْتَدینَ»، یکی از آیاتی است که برخی از مفسران اسلامی ازجمله زمخشری، ضمن حکم به وجوب یا استحباب صدای آهسته و پنهانی در قرائت دعا، به عدم جواز جهر و رفع صوت در دعا حکم نموده اند. پژوهش درباره صحت و سقم این حکم، از اهداف این نوشتار است. نتایج تحقیق با روش توصیفی- تحلیلی به همراه درون متنی، بیانگر این نکته مهم است که ادله مختلف این برداشت تفسیری، از آن جمله قرب خداوند به انسان، رعایت ادب در دعا، پرهیز از ریا، دعای حضرت زکریا با صدای آهسته، تساوی دعا با ذکر، صدق بدعت و ...، نه تنها با روح دعا منافی است، بلکه با ظواهر آیات الهی هم در تضاد روشن است. ضمن آنکه توجه به سیره ائمه معصومین (ع) در موقعیت های مختلف، اقتضای حالات و مقامات مختلف، صدق تعظیم شعائر الهی بر جهر در دعا و ...، جواز صدای بلند و دسته جمعی در دعا با شرایط خاص را اثبات و تأیید می نمایند.The Method of Invocation to God Using Verse 55 of Sūrat al-A‘rāf
Supplication is the link between man and God, which manifests itself in various forms. The noble verse 55 of Sūrat al-A‘rāf ﴾Supplicate your Lord, beseechingly and secretly. Indeed He does not like the transgressors﴿ is one of the verses that some Islamic commentators, including Zamakhshari, while ruling on the obligatoriness or desirability of a low and hidden voice in reciting the supplication, have ruled on the impermissibility of raising the voice ( jahr ) in supplication. Research on the validity of this ruling is among the aims of this article. The results of the research with descriptive-analytical and intra-textual method indicate that it is important that the various reasons for this interpretive interpretation, including God's closeness to man, observance of etiquette in supplication, avoidance of hypocrisy, supplication of the prophet Zechariah in a low voice, equality of supplication with dhikr (remembrance of God), veracity of innovation, etc., is not only contrary to the spirit of supplication, but is also clearly in contradiction with the external meaning of Divine verses. While paying attention to the s ī ra of the Infallible Imams in different situations, the appropriateness of different situations and conditions, the truth of veneration of the Divine rites in raising voice in supplication, etc., proves and confirms the permissibility of a loud and collective voice in supplication with special conditions.