آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۹

چکیده

از آنجایی که تحقق برنامه ها و توسعه متوازن، مستلزم به کارگیری تفکر سیستمی و توجه به ویژگی ها، محدودیت ها و مزیت-های هر منطقه در تصمیم گیری های کلان کشور می باشد، پژوهش پیش رو، در راستای بهره گیری از ظرفیت های منطقه ای، استان کرمانشاه را به عنوان یکی از مناطق مستعد توسعه ی صادرات محصولات کشاورزی مورد توجه قرار داده است. با توجه به اینکه به نظر می رسد توسعه ی صادرات در بخش کشاورزی این استان منطبق با توانایی ها و پتانسیل های موجود، صورت نگرفته است، پژوهش حاضر با هدف مسئله شناسی راهبردی توسعه صادرات بخش کشاورزی استان کرمانشاه با استفاده از روش کیفی و بهره گیری از مدل الماس پورتر (عوامل درونی، شرایط تقاضا، صنایع مرتبط و پشتیبان، استراتژی، ساختار و رقابت، نقش دولت و حوادث پیش بینی نشده)، انجام شد. جامعه ی مورد مطالعه این پژوهش را 31 نفر از افراد صاحبنظر در زمینه موضوع مورد بررسی تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از نوع موارد شناخته شده (افراد متخصص و مطلعین کلیدی) انتخاب شدند. گردآوری داده ها با مصاحبه های نیمه ساختارمند فردی تا زمان رسیدن به اشباع داده صورت گرفت. تجزیه و تحلیل محتوای مصاحبه های میدانی با استفاده از روش تحلیل محتوا با رویکرد قیاسی و بهره گیری از نرم افزار MAXQDA، انجام شده است. بر اساس یافته های به دست آمده، نداشتن قیمت رقابتی، ضعف زیرساخت های مرتبط با اطلاع رسانی، عدم آگاهی در مورد استاندارد، تغییرات مکرر قوانین و مقررات مرتبط، ضعف مدیریت صادرات بخش کشاورزی، حضور کمرنگ تشکل های تخصصی، تنش های سیاسی و تحریم ها، در عدم توسعه ی مطلوب صادرات بخش کشاورزی استان بیش ترین نقش را داشته اند. با این حال با حمایت و برنامه ریزی صحیح جهت رفع موانع و کاستی های موجود و تدوین قوانین و ضوابط تولید، فرآوری و بازاریابی و توسعه زیرساخت های مرتبط، می توان صادرات محصولات بخش کشاورزی استان کرمانشاه را استمرار بخشید.

Strategic problem Investigation of Agricultural division export development (case Study: Kermanshah province)

Since the realization of programs and balanced development requires the application of systemic thinking and attention to the characteristics, limitations, and advantages of each region in the macro decisions of the country, leading research, To take advantage of regional capacities, Kermanshah province has been considered as one of the potential areas for the development of agricultural exports. Considering that it seems that the development of exports in the agricultural sector of this province has not been done by the existing capabilities and potentials, the present study aims to address the strategic problem of export development of the agricultural sector of Kermanshah province using the Qualitative method and using Porter Diamond model (internal factors, demand conditions, related and supporting industries, strategy, structure and competition, government role and unforeseen events). The study population consisted of 31 experts in the field who were selected using purposive sampling of known cases (experts and key informants). Data were collected through semi-structured individual interviews until data saturation was reached. Content analysis of field interviews was performed using the method of content analysis with a deductive approach and using software MAXQDA. Based on the findings, lack of competitive prices, weak infrastructure related to information, lack of knowledge about the standard, frequent changes in related laws and regulations, weak export management of the agricultural sector, low presence of specialized organizations, Political tensions and sanctions have played a major role in the lack of proper development of the province's agricultural sector. However, with proper support and planning to eliminate existing barriers and shortcomings and formulate rules and regulations for production, processing, and marketing, and development of related infrastructure, the export of agricultural products in Kermanshah province can be continued

تبلیغات