بررسی انواع تمثیل در غزل های حسین منزوی
آرشیو
چکیده
استفاده از تمثیل در شعر و به کارگیری آن در متون ادبی، یکی از عناصری است که باعث تقویت زیبایی شناسی آثار ادبی و کیفیت بخشیدن به اصالت ادبی در متن می شود. با توجه به جایگاه ادبی و تاًثیر حسین منزوی بر غزل و غزلسرایان معاصر، ضرورت تحقیق درباره ی اشعار وی کاملا واضح است. در جستار پیش رو چگونگی کاربرد انواع تمثیل در غزلیات منزوی مورد بررسی قرار گرفت و با استناد به شواهد مثال، به دست آمد که این آرایه ی ادبی، از جایگاه ویژه ای در غزلیات او برخوردار است. از آن جا که ماهیت این آرایه وابسته به متون و داستان ها و اشعار ذهن آشنای پیشین است، به طبع ظرفیت چندانی برای آفرینش و نوآوری در آن وجود ندارد و منزوی نیز در اندک مواردی، در نحوه ی کاربرد و بهره گیری مفهومی از تمثیل ها، خلاقیتی از خود نشان داده است. درباره ی شعر و اندیشه ی حسین منزوی، مقالاتی نوشته شده ولی تا کنون به طور خاص در زمینه ی «تمثیل در غزل منزوی» تحقیقی صورت نگرفته. در این پژوهش به روش توصیفی – تحلیلی، به بررسی این پرسش که میزان توجه و استفاده ی منزوی از انواع تمثیل و خلاقیتش در به کارگیری تمثیل های شعری تا چه حد بوده است؟ پرداخته شد.An Investigation of the Types of Allegory in Hossain Monzavi’s Ghazals
Using allegories in poetry and utilizing them in literary texts is among the factors that boost the aesthetics of literary works and the quality of literary originality in texts. Due to the literary position and influence of Hossain Monzavi on contemporary ghazals and poets, the need to investigate his poetry seemed pressing. The present study aimed to investigate how various types of allegories were utilized in Monzavi’s ghazals, and, based on the obtained evidence, it was shown that the literary figures of speech occupied a special position in his poetry. As the nature of the figure of speech depends on previously-known texts, tales, and poems, it, consequently, does not have much space for creativity and innovation. Thus, Monzavi has just been able to be innovative on rare occasions, including the manner of conceptually utilizing the allegories. A number of articles were found on Hossain Monzavi’s poetry and thought, but no study was conducted to focus on “allegories in Monzavi’s ghazals”. The present study used a descriptive-analytical methodology to investigate the following questions: “How much did Monzavi pay attention to and utilize various types of allegories, and how much was his creativity in utilizing poetic allegories?”