زیبایی شناسی کوئیر: از سیاست هویت به سیاست کوئیر به مثابه سیاست مبتنی بر برابری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله تأملی بر سویه کوئیر در روش شناسیِ نظریه سیاسی ژاک رانسیر است. برای رانسیر، امر سیاسی بیش از هر چیز کنشی زیبایی شناختی است که توزیع امر حسی در نظم پلیس و چگونگی مواجهه با جهان را تغییر می دهد. نظم پلیس به مثابه نظم نمادین، نظمی بدنی و فضایی است که از طریق توزیع امر حسی، برخی شیوه های اندیشیدن، گفتن و دیدن و رویت پذیری خاصی را بواسطه بدن ها ایجاد می کند. وجه زیبایی شناختیِ کنش سیاسی به دلیل نوآوری و گستراندن مرزهای حواس، به باز-توزیع این نظم می پردازد. به منظور درک از چگونگی کنش سیاسی در نفیِ نظم پلیس و هویت های نمادین به روش شناسی نظریه کوئیر و نظریات رانسیر اشاره می شود. سپس، با تأسی از رژیم های سه گانه هنری رانسیر، الگوی سه گانه ای از رژیم های بدن در مطالعات جنسیت ارائه می گردد تا نشان داده شود که بدن کوئیر به مثابه بدنی زیبایی شناختی، ذیل مفهوم بدن بدون اندام (ژیل دلوز و فلیکس گتاری)، چگونه به بدن/سوژه سیاسی مدنظر رانسیر نزدیک می شود. برای درک وجه کوئیر نظریه سیاسی رانسیر و بُعد سیاسی نظریات جودیت باتلر ذیل ایده اجراگری توجه می شود. در ادامه به منظور تحلیل سیاست های هویت/تفاوت و سیاست کوئیر به تطبیق آرای رانسیر با اکسل هونت (نظریه به رسمیت شناسی) پرداخته خواهد شد. در پایان، برای روشن ساختن بهتر پیوند نظریات رانسیر با سیاست کوئیر به نظریه تأثر و توزیع عواطف و کارکرد آن بر/میان بدن ها اشاره می گردد تا از یک سو اقتصاد سیاسی عواطف در نظم پلیس و از سوی دیگر، نحوه و امکان کنش سیاسی توسط فرودستان در برابر این توزیع بررسی گردد.Queer Aesthetics; From Identity Politics to Queer Politics as Equality-Based Politics
This article tries to show the queer aspect of Jacques Rancière's methodology in his political theory. For Rancière, the political is an aesthetic act that changes the distribution of the sensible in the police order and how to face the world. Police order is a corporal and spatial order that creates particular ways of thinking, speaking, seeing, and visibility through the distribution of the sensible by the bodies. The aesthetic side of political action deals with redistributing this order due to expanding the boundaries of senses. Then, based on the triple regimes of Rancière's art, a triple model of body regimes in gender studies is presented to show how the queer body as an aesthetic one, under the concept of the body without organs, approaches the political subject/body in Rancière's view. To comprehend the queer side of Rancière's theory and the political dimension of Judith Butler's theory examine the idea of performativity. Subsequently, to analyze politics of identity/difference and queer politics, Rancière's thoughts compare with Axel Honneth's theory. To clarify the link between Rancière's theories and queer politics, the affect theory and distribution of emotions and their function on/between bodies is referred to, as the political economy of emotions.
تبلیغات
