سیاست کیفری حداقلی در فقه امامیه (با نگاهی به حقوق ایران) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
به دنبال عدم موفقیت نظام عدالت کیفری رسمی در امر مبارزه با بزهکاری، در اواخر قرن بیستم میلادی، جنبش جدیدی تحت عنوان «حداقل سازی حقوق کیفری» در قالب سازوکارهای جرم زدایی، کیفرزدایی و قضازدایی به ویژه در برابر جرائم کم اهمیت و مجرمین غیر خطرناک در افکار اندیشمندان و قانونگذاران شکل گرفت که به عنوان یک راه حل مناسبی جهت مدیریت جرم از طریق به مشارکت طلبیدن مردم و نهادهای غیررسمی به منظور حذف و یا کاهش آثار نامطلوب ناشی از تورم جزایی، افزایش مقبولیت اجتماعی دستگاه عدالت کیفری و تسهیل فرایند بازپروری مجرم و ایجاد عدالت اجتماعی محسوب می شود. یافته ها حاکی از این است که سیاست کاهش توسل به نظام عدالت کیفری مورد توجه آموزه های فقه اسلام از جمله آیات قرآن کریم، روایات و دیدگاه فقهای امامیه در قالب تکیه حاکم دادگاه به اصول و قواعد فقهی گوناگون در فرایند رسیدگی و صدور حکم و نیز اجرای مجازات، بوده است. همچنین، قانونگذار ایران با تصویب قوانین مجازات اسلامی مصوب 1392 و آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 با اصلاحات و الحاقات بعدی و قانون کاهش مجازات حبس مصوب 1399 از طریق پیش بینی تدابیر گوناگون کیفرزدایی و قضازدایی نیز اراده واقعی خود را جهت پیوستن به این جنبش در قالب نهادهایی به ویژه کیفرزدایی و قضازدایی عملی نموده است.Minimal Penal policy in Imami jurisprudence (looking at Iranian law)
Following the failure of the official criminal justice system in the fight against crime, in the late 20th century, a new movement called "minimization of criminal law" in the form of decriminalization, decriminalization and decriminalization mechanisms, especially against minor crimes and criminals Non-dangerous was formed in the minds of thinkers and legislators as a suitable solution for crime management through the participation of people and informal institutions in order to eliminate or reduce the adverse effects caused by criminal inflation, increase the social acceptability of the criminal justice system and facilitate the process of criminal rehabilitation and creation of social justice. The findings indicate that the policy of reducing recourse to the criminal justice system is concerned with the teachings of Islamic jurisprudence, including the verses of the Holy Qur'an, traditions and views of Imamiye jurists in the form of the court ruler relying on various jurisprudential principles and the rules in the process of hearing and issuing judgments, and also the execution of the punishment. Also, by approving the laws of Islamic punishment approved in 1392 and the code of criminal procedure approved in 1392 with subsequent amendments and additions and the law on reducing the prison sentence approved in 1399 through the provision of various measures of decriminalization and decriminalization, the Iranian legislature has shown its true will to join this movement and has implemented the form of institutions, especially decriminalization and decriminalization.
تبلیغات
