تحلیل عوامل مؤثر برافزایش تاب آوری جوامع شهری در برابر همه گیری کرونا با رویکرد مدیریت بحران اجتماع محور(مطالعه موردی: شهر زنجان) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
همه گیری و شیوع گسترده ویروس کرونا با شتابی کم سابقه، زیست بشری و به طور خاص شهرها را در معرض یک مخاطره دشوار داده که این بار بیش از آسیب های موضوعی و موضعی، کلیت و بقای جوامع شهری را در تمام ارکان آن، در معرض آسیب قرار داده است. مدیریت بحران اجتماع محور به عنوان روشی نوین در مدیریت بحران به منظور مشارکت تمام اقشار جامعه در زمینه ی مخاطرات، اثرات بسزایی در کاهش آسیب پذیری و درنتیجه زمان پایداری در برابر بلایا در شهرها دارد لذا هدف پژوهش حاضر تحلیل عوامل مؤثر برافزایش تاب آوری جوامع در برابر همه گیری کرونا با رویکرد مدیریت بحران اجتماع محور است. این پژوهش به لحاظ روش توصیفی-تحلیلی و ازلحاظ هدف کاربردی است. شناسایی مؤلفه های پژوهش از طریق بررسی مبانی نظری و تئوریک پژوهش و انجام تحلیل دلفی با مشارکت متخصصین رشته برنامه ریزی شهری در دانشگاه ها و مراکز پژوهشی به عنوان اعضای پانل صورت گرفته است. برای گردآوری داده های موردنیاز از روش کتابخانه ای و از روش پیمایشی به صورت پرسشنامه استفاده شد. در بخش تجزیه وتحلیل از مدل تحلیل عاملی تأییدی در قالب مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزار AMOS نوع مؤلفه ها با توجه به اثرگذاری و اثرپذیری بر سایر مؤلفه ها مورد تحلیل قرار گرفت. تحلیل ساختار ارتباطی عوامل مؤثر شناسایی شده با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی نشان می دهد که عوامل شناسایی شده دارای ارتباط ساختاری معنادار در خلق جوامع تاب آور در برابر کرونا در شهر زنجان می باشد. نتایج همچنین نشان می دهد که عامل مشارکت و شبکه های اجتماعی (F1) با بار عاملی 89/0، عامل سرمایه اجتماعی (F2) با بار عاملی 88/0، دانش و مهارت ها (F3) با بار عاملی 85/0 و آگاهی (F4) با بار عاملی 75/0 بیشترین تأثیر را در خلق جوامع تاب آور در برابر بیماری کرونا دارند.Analysis of Effective Factors in Increasing the Resilience of Urban Communities against the Corona Epidemic with a Community-Based Disaster Risk Management Approach) the Case of Zanjan (
During the pandemic and spread of Corona Virus, human life, and cities were exposed to a difficult risk, which has exposed urban societies in all their elements, more than just local and topical damages. Therefore, the current research aims to analyze the effective factors that increase social resilience to the Corona epidemic through social crisis management. This research is descriptive-analytical and practical in terms of its purpose. Based on an analysis of the theoretical foundations of the research and a Delphi method with experts in urban planning who belong to research centers and universities as panelists, the research components were identified. This research used a library method and a survey method in the form of a questionnaire to collect the required data. In the analysis section of the confirmatory factor analysis model in the form of structural equation modeling in AMOS software, the type of components was analyzed according to the impact and effectiveness on other components. The analysis of the structure of the identified effective factors using confirmatory factor analysis shows that the identified factors have a significant structural relationship in creating resilient communities against Corona in Zanjan. The results also show that participation and social networks factor (F1) with a factor load of 0.89, social capital factor (F2) with a factor load of 0.88, knowledge and skills (F3) with a factor load of 0.85, and awareness (F4) with a factor load of 0.75, have the greatest effect in creating resilient societies against the corona disease.
تبلیغات
