ارزیابی مؤلفه های اجتماعی-اقتصادی تبیین کننده تاب آوری در سکونتگاه های غیر رسمی (مطالعه موردی: شهر تبریز) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
امروزه توجه به جامعه ی تاب آور در راستای مدیریت بحران و کاهش خطر و مقابله با سوانح، به ویژه در مناطق مستعد بلایا و بحران ها ضرورتی اجتناب ناپذیر می باشد. در همین راستا، تحقیق حاضر با هدف شناسایی مؤلفه های تأثیرگذار اجتماعی-اقتصادی تاب آوری در سکونتگاه های غیررسمی شهر تبریز نگارش شده است. روش تحقیق در مطالعه ی حاضر از نظر هدف، کاربردی، از نظر شیوه ی اجرا، پیمایشی و از نظر زمانی، مقطعی است. جامعه ی آماری تحقیق ساکنان سکونتگاه-های غیررسمی شهر تبریز (بیش از 400 هزار نفر) و مدیران، مسئولان و نخبگان دانشگاهی بوده که حجم نمونه ی ساکنان بر اساس روش کوکران 383 نفر و حجم نمونه ی مدیران و مسئولان و نخبگان بر اساس روش دلفی 100 نفر برآورد شده است. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز از آزمون های تی، رگرسیون و مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که ویژگی های اقتصادی و اجتماعی افراد تأثیر قابل توجهی بر تاب آوری فردی و اجتماعی در سکونتگاه های غیررسمی دارد که بیشترین تأثیرگذاری در شاخص های اقتصادی مربوط به متغیرهای وضعیت اشتغال، میزان درآمد و مالکیت مسکن به ترتیب با ضرایب 69/0، 67/0 و 62/0 و در بین شاخص های اجتماعی بیشترین تأثیرگذاری مربوط به متغیرهای میزان تحصیلات و احساس تعلق مکانی به محله به ترتیب با ضرایب 54/0 و 42/0 می باشد. همچنین در ساختارهای اجتماعی-اقتصادی بیشترین تأثیرگذاری بر تاب آوری سکونتگاه های غیررسمی، وجود پایگاه های ارتباطی بین مردم و سازمان های مسئول جهت تسریع در کیفیت پاسخگویی به نیازها در زمان وقوع بحران و اعتبارات مناسب بانک ها و نهادهای محلی-دولتی به منظور قابلیت بازگردان وضعیت به قبل از بحران بوده که آماره ی آزمون تی آنها به ترتیب 54/12 و 32/11 می باشد.Evaluation of socio-economic components explaining resilience in informal settlements (Case study: Tabriz metropolis)
Nowadays, paying attention to a resilient society in crisis management and risk reduction and disaster management is an inevitable necessity especially in areas prone to disasters and crises. In this regard, the present study has been written with the aim of identifying the influential socio-economic components of resilience in informal settlements of Tabriz metropolis. The research method in the present study is applied in terms of purpose, survey in terms of implementation method and cross-sectional in terms of time. The statistical population of the study was residents of informal settlements of Tabriz metropolis (More than 400,000 people) and administrators, officials, and academic elites which have been the sample size of residents is estimated at 383 according to the Cochran method and the sample size of managers and officials is estimated at 100 based on the Delphi method. Also have been used for data analysis T-test, regression, and structural equation modeling. The research findings indicate that the economic and social characteristics of individuals have a significant impact on individual and social resilience in informal settlements, which has the greatest impact on economic indicators related to the variables of employment status, income and housing ownership with coefficients of 0.69, 0.67 and 0.62, and among the social indicators, the highest impact is related to the variables of the level of education and the sense of spatial belonging to the neighborhood with the coefficients of 0.54 and 0.42, respectively. Also, in socio-economic structures, the most effective on the formation of informal settlements, the existence of communication bases between people and responsible organizations to accelerate the quality of responding to needs in times of crisis and appropriate credits of banks and local government institutions to restore the situation before the crisis, that their T-test statistics are 12.44 and 11.32, respectively.
تبلیغات
