آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۳

چکیده

در جهان مخاطره ای با بحران های نوظهور، دولت های مدرن، نیازمند حضور و مشارکت یاریگرانه هستند. یاریگری یکی از اجزای اصلی بستری فرهنگی و اجتماعی ایران و شهر یزد است .گروه های دانشجویی با توجه به ظرفیت و انگیزه ی بالا، یکی از مهمترین اجزای مشارکت در اقدامات یاریگرانه هستند. هدف مطالعه حاضر، کشف و واکاوی موانع و چالش های اقدامات یاریگرانه ی دانشجویی در کوئید 19 در بین گروه های دانشجوی شهر یزد است. پژوهش حاضر یک مطالعه کیفی بر اساس تحلیل چارچوب است که شرکت کنندگان در آن 15 نفر از اعضای گروه های دانشجویی فعال در موج اول و دوم کرونا در شهر یزد می باشد. یافته ها نشان داد که این گروه ها با چالش های چندوجهی درون و برون ساختاری در مواجهه با بحران مواجه اند پنج مضمون احصاءشده عبارتند از سیاست زدگی دستگاه های اجرایی، کمبود سرمایه اجتماعی گروه، چالش ستادی گروه، اغماض و سرکوب نهادی، و در نهایت فرسودگی . به عنوان نتیجه می توان گفت که سیاست گذاران بایستی به نقش و ظرفیت بالای گروه های دانشجویی در بحران توجه بیشتری داشته باشند و در جهت ارتقای دانش و مهارت آن ها در این زمینه اقدام کنند. مهمترین راهبرد در این زمینه حذف سیاست زدگی در چنین اقداماتی بخصوص در شرایط بحران است. همچنین، جامعه نیازمند ارتقای فرهنگ عمومی در جهت مسئولیت پذیری بیشتر و فرهنگ گفتگو و مدارا بخصوص در بحران ها می باشد.

The experience of Humanitarian actions in covid 19; a study in student Humanitarian challenges in the city of Yazd

In a world at risk of emerging crises, modern governments need the presence and subsidiary participation. Due to their high capacity and motivation, student groups are one of the most important components of participation in aid activities. The aim of this study is exploring and detection the barriers and challenges of student support actions in Covid 19 among student groups in Yazd. The present study is a qualitative study based on framework analysis in which the participants are 15 student groups who worked actively in the first and second coronavirus waves in Yazd. The findings showed that these groups face multidimensional internal and external challenges in the face of crisis. The five themes extracted are: The politicization of administrators, low level of social capital of groups, the group's staff challenge, institutional neglect and repression, and ultimately exhaustion. As a result, it can be said that policy makers should pay more attention to the high role and capacity of student groups in the crisis and take action to improve their knowledge and skills in this field. The most important strategy in this regard is to eliminate politicization in such actions, especially in times of crisis. Also, the society needs to promote the public culture in order to be more responsible and the culture of dialogue and tolerance, especially in crises.

تبلیغات