تحلیل فضایی پایداری شاخص های کمی مسکن در نواحی شهری با استفاده از مدل تودیم (مطالعه موردی: شهر زنجان) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در جهانی که به سرعت در حال شهری شدن و تغییر است، تهیه مسکن سالم و قابل استطاعت به عنوان اولویتی کلیدی برای تمام حکومت ها مطرح است. درهرحال، برای توجه مؤثرتر و بیشتر بر مسائل جدی مرتبط با جلوگیری ناپایداری مسکن نیازمند درک و تعبیر جدیدی است. امروزه مفهوم مسکن صرفاً به عنوان یک سرپناه نیست، بلکه نقش حیاتی در دست یابی به توسعه پایدار دارد. دسترسی به مسکن پایدار در اغلب کشورهای درحال توسعه به واسطه مشکلات فراوان مالی، مدیریتی و ظرفیتی به دلیل رشد شتابان شهرنشینی با مسائل بسیاری همراه است؛ به گونه ای که باعث شکل گیری مساکنی باکیفیت و تراکم پایین، گسترش زاغه ها و جدایی گزینی شهری شده است. بر این اساس، پژوهش حاضر به تحلیل شاخص های کمی مسکن با رویکرد پایداری در نواحی شهری زنجان می پردازد. روش پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و با به کارگیری تکنیک تودیم در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی به تحلیل پایداری شاخص های کمی مسکن در نواحی شهری پرداخته است. اطلاعات موردنیاز از طریق مطالعات کتابخانه ای از قبیل بلوک آماری مسکن 1390، اسناد و مدارک گردآوری شده است. یافته ها نشان می دهد که مساکن واقع در نواحی شهری زنجان از لحاظ اصول مسکن پایدار با مشکلاتی چون افزایش تراکم نفر در اتاق، تراکم خانوار در واحد مسکونی و عدم امنیت سکونتی، تراکم اتاق در واحدهای مسکونی مواجه است این ناپایداری شاخص های مسکن بر اساس نتایج حاصل تکنیک تودیم در نواحی 1-3(محله اسلام آباد، سعدیه)، 1-2(محلات درمانگاه، شهدا، فاطمیه)،2-5(محلات بیسیم، ترانس، بنیاد) از وضعیت ناپایداری بیشتری برخوردارند.Spatial Analysis of Housing Quantity Indicators Sustainability in Urban Areas Based on TODIM Model) the Case of Zanjan City (
In a rapidly changing urbanized world, providing healthy and affordable housing is a key priority for all governments. Today, the concept of housing is not just a shelter; it plays a vital role in achieving sustainable development. Access to sustainable housing in many developing countries due to the rapid growth of urbanization is faced with many problems like financial, managerial and capacity problems that have led to the formation of low-quality housing, the expansion of slum and urban segregation. Accordingly, the present study aims to analyze the quantitative indices of housing with a sustainable approach in Zanjan urban areas. The method of this research is d
escriptive-analytical and by using the TODIM technique in the GIS environment, the analysis of the sustainability of quantitative indicators of housing in urban areas has been addressed. The required data are collected through library studies such as the Statistical Block of Housing 2011 and related documents. The findings of the study showed that housing in urban areas of Zanjan faces problems such as the increasing number of people in the room, the density of the household in the residential unit and the lack of housing insecurity, and density of the room in residential units in terms of sustainable housing principles. Based on the results of TODIM technique, the housing indicators in the areas of 1-3 (Islamabad, Sa'dia), 1-2 (Darmangah, Shohada, and Fatemieh), and 2-5 (Bisim, Trans, and Bonyad) are less sustainable.