ارزیابی توان اکولوژیک توسعه شهری با استفاده از مدل سیستمی (مورد: شهرستان ساری) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
رابطه ی انسان با زمین، در طی زمان، همواره دگرگونی و تحول را به دنبال داشته است. این امر به نوبه خود بر نحوه ی استفاده از اراضی شهری تأثیری تعیین کننده داشته است. از این رو، به منظور کنترل و هدایت رشد شهری بسیار حائز اهمیت خواهد بود که با شناسایی توان اکولوژیکی محیط، روند توسعه ی آتی شهر هدایت و مدیریت شود تا کمترین آثار منفی زیست محیطی به عرصه های منابع طبیعی در پیرامون شهر وارد شود. با این دیدگاه تلاش شده است بعد از انجام اجرای شاخص های ارزیابی از طریق مدل سیستمی راهکارهای مناسب برای پیش بینی توسعه آتی شهر با تأکید بر جنبه های زیست محیطی ارائه شود بنابراین نتیجه فرآیند ارزیابی توان اکولوژیک توسعه شهری در محدوده ی شهرستان ساری با استفاده از مدل سیستمی این بوده است که پهنه هایی در قالب اراضی طبقه ی بسیار مناسب و نسبتاً مناسب توسعه شهری در کنار اراضی نامناسب حاصل گردید. طبقه ی بسیار مناسب توسعه شهری مدل سیستمی با مساحتی در حدود 14/433 کیلومتر مربع، معادل82/11 درصد و اراضی نسبتاً مناسب با سطحی29/126 کیلومتر مربع معادل34/3 درصد از سطح شهرستان ساری را به خود اختصاص داده است. در نهایت 08/3103 کیلومتر مربع معادل 84/84 درصد از مجموع 51/ 3662 کیلومتر مربع از کل سطح شهرستان ساری با توجه به شاخص های تعریف شده در مدل سیستمی(مخدوم) قابلیت توسعه برای ایجاد عناصر شهری و سایر کاربری ها را ندارد.و بدون شک برای حفظ اکوسیستم و محیط زیست، رعایت این امر برای متولیان توسعه آتی شهرضروری به نظر می رسد.Assessing the Ecological Capability of Urban Development Using Systemic Model (A Case Study of Sari)
The human relationship with the earth, over time, is always changing. This, in turn, has had a decisive impact on the use of urban lands. Therefore, in order to control urban growth, it is very important that, by identifying the ecological potential of the environment, the process of future development of the city be directed and managed in order to minimize the negative environmental impacts of natural resources of the city. With this view, after the implementation of the evaluation indicators through the system model, it has been tried to provide appropriate solutions for predicting future development of the city with an emphasis on environmental aspects. Therefore, while assessing the ecological capability of urban development in Sari using a system model, the zones in the form of very suitable and relatively suitable land parcels of urban development along with inappropriate land were identified. A very suitable class for urban development system model covered an area of about 433.143 square kilometers, equivalent to 11.22 percent, and a relatively suitable land had a surface of 126.29 square kilometers, equivalent to 34.3 percent of the city of Sari. Finally, it was concluded that 3,103 km 2 , which is 84.84% of the total 3662.151 sq. km of the area of Sari, cannot be developed for the creation of urban elements and other uses due to the indicators defined in the systemic model (Makhdoom). Undoubtedly, in order to preserve the ecosystems and environment, following this task seems necessary for the authorities to develop urban areas in future.
تبلیغات
