بررسی عملکرد شهرداری ها در چارچوب رویکرد حکمروایی خوب شهری، نمونه موردی: شهرداری شهر ملایر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
حکمروایی مطلوب شهری رهیافتی ساختار شکنانه به برنامه ریزی توسعه شهری دارد و با مشارکت و کنش متقابل میان بازیگران اصلی مدیریت شهری یعنی جامعه مدنی، حکومت و بخش خصوصی، الگوی شهرنشینی ارتباطی را پیش می گیرد. از این رو نهاد مدیریت شهری که در ایران از دو سازمان شهرداری و شورای شهر تشکیل شده است، می تواند یکی از اساسی ترین نهاد ها جهت تحقق حکمروایی خوب شهری باشد. هدف این تحقیق، تعریف و تحلیل جامع از حکمروایی خوب شهری و همچنین ارائه مجموعه ای از شاخص ها جهت معرفی الگوی مناسبی از حکمروایی خوب شهری در ایران و به عنوان نمونه در مدیریت شهری، شهر ملایر است. این پژوهش توصیفی – تحلیلی می باشد. اطلاعات حاصل شده از طریق نرم افزارهای آماری Excel و SPSSو ارزش گذاری متغیرها با بهره گیری از طیف لیکرت، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است.در بررسی های انجام شده، کارایی و اثربخشی با میانگین0.095- X=، مشارکت با میانگین0.059X=، پاسخ گویی با میانگین0.288-X=، امنیت با میانگین0.389-X= و تساوی با میانگین0.074-X= ارزیابی شده اند، که نشانگر پایین بودن میانگین شاخص های حکمروایی خوب شهری، البته به جز شاخص مشارکت در شهر ملایر هستند.Function of municipalities in the framework of urban good governance:(case study: the municipality of Malayer)
Favorable urban government takes a deconstructive approach towards urban development planning and adopts the communicative urbanization model through the cooperation and interaction among the major actors in urban management; that is, the civil society, the government and the private sector. It seems, therefore, that the institution of the urban management which comprises of the municipality and the city council in Iran can be one of the best mechanisms for the favorable urban government to be possible. The present study aims to define and to carry out a comprehensive analysis of the favorable urban government. It will also present a series of indices for the development of favorable urban government in Iran and will study these indices in terms of urban management in Malayer, Iran. The approach adopted in the present study is descriptive-analytic. The data has been analyzed using IBMSPSS and Excel and the variables have been evaluated using the Likert scale. Results signify low levels of all the favorable urban government indices except for the cooperation index in Malayer.