واکاوی معنای تعلیم و تعالی آدمی در نظام فکری سقراط-افلاطون (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بررسی مسئله تعلیم وتربیت نزد سقراط-افلاطون و سوفیست ها به معنای بررسی نگرش ایشان نسبت به رشد انسان در هستی و چگونگی حرکت آدمی در مسیر نیک بختی خویش است. در دوران کلاسیک یونان، سوفیست ها بیان کردند که تلاش برای کشف قواعد هستی امری بیهوده است. از نظر ایشان انسان تربیت یافته و نیک بخت با یادگیری مهارت های انضمامی نظیر سخنوری و کاربست این مهارت ها در زندگی اجتماعی شکل می گیرد. در برابر این شیوه تربیتی، سقراط معتقد بود که معنای حقیقی تربیت نمی تواند منحصر در این نوعِ از آموزه ها باشد بلکه انسان باید نسبت به خودِ نیک بختی معرفت پیدا کند. آدمی تا زمانی که معرفتی حقیقی نسبت به معنای نیک بختی نداشته باشد هرگز نمی تواند جایگاه خواسته ها و امیال خود و مهارت هایی نظیر سخنوری را در جهت نیل به نیک بختی راستین دریابد. سقراط با بیان ایده خیر به عنوان منشأ و غایت نیک بختی و با طرح تمثیل غار نشان می دهد که هستی شامل واقعیات ذومراتب است. او ضمن نقد تعریف و کاربست سوفیست از سخنوری، شاگردان او را فاقد معرفت دانسته و رشد حقیقی را در دیالکتیک می باید. دیالکتیکِ سقراط بیانگر ضرورت طی کردن مراتب واقعیت همراه با پرسش از حقیقت جایگاه هر امری توسط انسان است. در همین راستا او به گفت وگو با مردمان جامعه خویش می پرداخت. در این نظام تربیتی، مربی فردی است که با واقعیت عالم آشنا بوده و با ایجاد پرسش، مرتبه فهم متربی و تناقضات دانسته های وی را به او نشان می دهد. بدین ترتیب او را نسبت به جهل خود، آگاه کرده و بستر حرکتی مشترک را برای یافتن حقایق ایجاد می کند.Analysis of Human Education and Excellence in Socrates-Plato's Intellectual System
Studying education problems in view of socrates-plato, and sophist's means studying their point of view regarding humans’ progression in the being and their journey towards prosperity. During Classical Greek Sophists, declared that the effort to find the world’s governing necessities and thinking about abstract concepts is pointless. In their view, prosperity forms in the means of gaining proficiency in fields like eloquence and using these skills in social life. On the contrary, Socrates believed that the true meaning of education can not be limited to these doctrines; one should gain awareness about prosperity itself. Humans’ can not perceive the position of their desires in the path of prosperity unless they obtain true awareness about the semantics of prosperity. With considering virtue as the source for prosperity and providing “The Cave’s” example, Socrates demonstrates that existence contains layered realities. While criticizing the sophists’ definition of eloquence, he recognizes their students lacking true wisdom and finds actual growth in dialectic. Socrates’s dialectic shows the importance of going through different levels of truth while asking about the place of everything by humans. On this ground, he conducted conversations with the people of his society. In his educational system, a tutor is one who is familiar with the reality of the world and shows the contradictions of the learner's knowledge by asking proper questions. This way, the tutor informs the learner about his lack of wisdom and provides a platform for common progress to find the truth.
تبلیغات
