بازنمایی های ایدئولوژیک در گفتمان سیاسی برجام؛ مطالعه موردی سخنرانی رؤسای جمهور ایران و آمریکا رویکرد نقش گرای نظام مند (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در تاریخ 23 تیرماه سال 1394 ایران و شش قدرت جهانی پس از دو سال مذاکره به توافقی درزمینه برنامه هسته ای ایران دست یافتند. این توافق که به توافق برجام معروف شد، نقطه پایانی بر چندین سال تحریم های بین المللی علیه ایران بود. پژوهش حاضر به تحلیل بازنمایی های متفاوت رؤسای جمهوری ایران و آمریکا از توافق هسته ای برجام می پردازد. این پژوهش تلاشی در جهت کاربست نظریه نقش گرای نظام مند هلیدی در تبیین بازنمایی های ایدئولوژیک است. در بخش تحلیل گفتمان توصیفی ابتدا داده ها از منظر نظام گذرایی از دو جنبه مورد تحلیل قرار گرفته اند. در این بخش ابتدا نوع فرایند به کارگرفته شده و بسامد هریک از فرایندها در متن داده ها مورد محاسبه قرار گرفته است. سپس پس از شناسایی مشارکان اصلی در متن، نوع نقشی که به هریک از آن ها سپرده شده مورد تحلیل قرار گرفته است. داده ها در این بررسی برگرفته از نخستین موضع گیری رؤسای جمهوری ایران و آمریکا پس از حصول توافق برجام است. نتایج نشان می دهد اوباما بیشتر بر کنش ها و روحانی بر توصیف تمرکز دارد. هر دو رئیس جمهور برخی مشارکان را در حاشیه قرار می دهند و برخی را برجسته می سازند. طرفین در توصیف های خود از قرارداد به دنبال بازنمایی مثبت گفتمان خودی و ساختارشکنی معنای موردنظر گفتمان رقیب هستند.Ideological representations in Political Discourse of the Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA): The Analysis of Speeches by presidents of Iran and the United States (a Case Study) A Systemic Functional Approach
On 14 July 2015, Iran and six world powers (including the United States) after two years of negotiations, achieved a deal on Iran`s nuclear program. This deal which is famous as the Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA), was the end point of several years of international sanctions against Iran. The present study is an analysis of different representations of the nuclear deal by presidents of Iran and the United States. This paper is an attempt to apply Halliday`s functional model in explanation of ideological representations. The analysis compares and contrasts the transitivity structure in the first official statement of the presidents of Iran and the United States after agreement. The results of the analysis show that while Obama concentrates on doings, Rouhani focuses on attributing and identifying. Some participants are foregrounded and some are backgrounded. Speakers by using persuasive techniques, try to have a positive self-representation and negative other-representation.