اشارات تربیتی الگوهای برنامه درسی دوره پیش دبستانی (با تأکید بر محورهای عاملیت کودک، ماهیت و راهبردهای یاددهی- یادگیری، و صلاحیت حرفه ای مربیان) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف این مقاله، بررسی الگوهای مشهور برنامه درسی دوره پیش دبستان در سه محور؛ توجه به عاملیت کودک، ماهیت و راهبردهای یاددهی-یادگیری، و صلاحیت حرفه ای مربیان است. به نظر می رسد این محورها از وجوه ممیزه الگوهای توسعه یافته از الگوهای توسعه نایافته برنامه درسی دوره پیش دبستان هستند. بدین منظور، مقاله حاضر این محورها را در الگوهای رجیو امیلیا، های اسکوپ، تی واریکی، و سوئدی، با استفاده از روش توصیفی و تحلیل محتوای کیفی از نوع استفرایی مورد بررسی قرار داده است. یافته های این تحقیق در محور نخست، حاکی از تحقق جلوه هایی از عاملیت کودک مانند نگاه به کودک به عنوان موجودی منحصربه فرد، شایسته و توانمند، و تدارک زمینه هایی جهت بروز و شنیدن صدای کودک، در این الگوها است. در محور دوم نیز ماهیت یادگیری مبتنی بر ادراک چشم انداز کودک و سبک یادگیری و پیشرفت او، مشارکت فعال وی در امر یادگیری و تعامل با بزرگسالان در ساخت معنا و دانش خویش، رؤیت پذیری یادگیری کودک برای وی، و راهبری او به سوی یادگیری مادام العمر است. لذا راهبردهای یاددهی-یادگیری نیز بر رویکردهای مشارکتی و ارتباطی، اکتشافی، تجربی، پروژه محور، فعال و خلاق مبتنی است. با توجه به محور سوم نیز اغلب الگوهای مورد بررسی بر احراز صلاحیت حرفه ای مربیان در ابعاد مختلف فردی، اخلاقی، اجتماعی و حرفه ای تأکید می کنند.Educational hints of preschool curriculum models in the axes of child agency, the nature and strategies of teaching-learning, the professional competence of educators.
The purpose of this article is to examine the famous patterns of preschool curriculum in three areas; Attention to the child agency, the nature and strategies of teaching-learning, and the professional competence of educators that seems to distinguish the developed models from the less developed models of the preschool curriculum. To this end, the present article using the method of description and philosophical analysis explores these axes in Reggio Emilia, High/Scope, Swedish and Te Whãriki (T/W) patterns. Findings of the research in the first axis is indicating the realization of manifestations of child agency such as viewing to the child as a unique, competent and capable being, and to provide some grounds for hearing the child's voice in these patterns. In the second axis, the nature of learning is based on the perception of the child's perspective and her/his learning style, child’s active participation in learning and interaction with adult in meaning-making and constructing of knowledge, the making visible of child’s learning and the guidance of him/her towards lifelong learning. Therefore, teaching-learning strategies are based on participatory and communicative, exploratory, experimental, project-oriented, active and creative approaches. Also according to the third axis, the most of the studied models emphasis on the professional qualifications of educators in various personal, moral, social and professional dimensions.