تحلیل تأثیر اجرای پروژه های محرک توسعه بر بهبود وضعیت کالبدی محیط های مسکونی مطالعه موردی: محله لیمجیر شهر اصفهان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از مفاهیم جدید در برنامه ریزی شهری، بازآفرینی با رویکرد محرک توسعه است و به عنوان ابزاری برای احیاء ساختار موجود شهرها مورد استفاده قرار می گیرد. بازآفرینی شهری و رویکرد محرک توسعه دارای ابعاد مختلفی است که تمرکز این پژوهش بر بعد کالبدی می باشد و پس از بررسی خصوصیات و ویژگی های کلی پروژه های محرک توسعه، به شناسایی شاخص های کالبدی پرداخته و سپس میزان تغییرات کالبدی محیط مسکونی محله لیمجیر واقع در منطقه 11 شهر اصفهان را قبل و بعد از احداث خیابان لیمجیر به عنوان پروژه محرک توسعه مورد هدف در بازه زمانی 1388-1395، با استفاده از انواع روش های اندازه گیری کتابخانه ای و میدانی ارزیابی و تحلیل می کند. سپس با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی (AHP) به وزن دهی، امتیازدهی و محاسبه شاخص تلفیقی در دو وضعیت قبل و بعد از اجرای پروژه محرک پرداخته می شود. محاسبه و مقایسه شاخص تلفیقی نشان می دهد که وضعیت کالبدی محله لیمجیر در سال 1395 نسبت به وضعیت قبل از احداث پروژه محرک در سال 1388 به مقدار 308/0 بهبود یافته است. در مجموع عواملی مانند بهبود وضعیت دسترسی با احداث خیابان لیمجیر، سرمایه گذاری در بخش مسکن وساخت و سازهای گسترده، افزایش خدمات و اختلاط کاربری های رفاه عمومی بیشترین سهم را در ایجاد تغییرات مثبت در محله لیمجیر دارا می باشند.The Impact of Implementing Developmental Stimulating Projects on Improving the Physical Conditions of Residential Environments (A Case Study of Limjir Neighborhood in Isfahan)
One of the new concepts in urban planning is regeneration using the urban catalyst approach and it is used as a tool to regenerate the existing urban fabrics. Urban regeneration and catalyst project drives have different dimensions from the physical ones on which this study has focused. After reviewing the characteristics of urban catalyst projects, the physical indices were identified. Then, the physical changes in the residential environment of the Limjir neighborhood located in the 11 th district of Isfahan before and after the construction of Limjir street as a catalyst project during the years 2009 to 2016, were evaluated and analyzed using a variety of methods, library, and field measurement methods. Then, using the Analytic Hierarchy Process model (AHP) weighting, scoring, and calculation of the integration index in two conditions before and after implementation of the catalyst project is addressed. A comparison of index values in two periods 2009 and 2016 shows that the construction of Limjir Street causes the development and improvement of the physical status of the Limjir neighborhood. Also, the calculation and comparison of the integration index show that the physical condition of the Limjir neighborhood has improved by 0.308 in comparison to the situation before the construction of the catalyst project in 1388. Factors such as improving access to Limjir street, investment in the housing sector and extensive construction, increased service, and mixing of land uses have had the highest share in creating positive changes in the Limjir neighborhood.
تبلیغات
