ترویج فرهنگ گفتگو و نقش آن در جوامع دینی با الهام از سیره رضوی؛ ضرورت ها و بایسته ها (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بدون شک یکی از ضرورت های عصر حاضر، مسئله گفت وگوی ادیان با یکدیگر است؛ چراکه تعامل و تفاهم ادیان نقش سازنده و تعیین کننده ای در کاهش مخاصمات و منازعات دارد. دنیای پرتنش امروزی در کشورهای جهان اسلام که ناشی از مداخلات کشورهای بیگانه و ایجاد تفرقه بر اثر انگیزه های دینی است، ضرورت بیش از پیش همگرایی در جهان اسلام بر اساس فرهنگ گفت وگو را نمایان می سازد. هدف از این مقاله، گفت وگو و نقش آن در جوامع دینی و ضرورت های آن در اندیشه رضوی است.از این رو سوال اصلی مقاله دست یابی به چگونگی امکان پذیری نهادینه سازی فرهنگ گفت وگو با تکیه بر سیره رضوی است.یافته های تحقیق نشان می دهد که سیره رضوی به عنوان آینه تمام نما این واقعیت را برای ما آشکار می کند که در برخورد با ادیان و مذاهب دیگر می توان با حفظ خونسردی و ایجاد جوی آرام با مخالفان عقیدتی خود بهترین گفت وگو را برگزار کرد. بنابراین، دوران امامت امام رضاg، به عنوان دوره طلایی گفت وگو و مناظره و اثبات برتری آموزه های قرآنی اسلامی می تواند به منزله الگویی برای ضرورت تجدیدگفت وگو میان مذاهب اسلامی، آداب گفت وگو و همزیستی مسالمت آمیز میان مسلمانان مورد توجه قرار گیرد.Promoting the Conversing Culture of Dialogue and its Role in Religious Societies Inspired by the Razavi Lifestyle; the Necessities and Requirements
Undoubtedly, one of the necessities of the present age is the matter of conversation between religions; because the interaction and understanding of religions has a constructive and a decisive role in reducing conflicts. The vitality of convergence in the Islamic world becomes critical in the presence of the tense dynamics existing among countries of the Islamic world, caused by the interventions of foreign nations as well as the created divisions due to religious motives. The subject matter of this article includes dialogue, and its role in religious societies and its necessity in Razavi distinction of thought. Therefore, the main purpose of the article is how to achieve the feasibility of institutionalizing a conversing culture by relying on Razavi ways of life and cherished values. The findings of this paper indicates that Razavi’s mode of thought, such as a full-view mirror, reveals the fact that in dealing with other religions and sects, the best conversation with one’s ideological opponents can be held by keeping calm and creating a calm atmosphere. Therefore, the era of Imam Riḍā’s (as) Imamate, as the golden period of conversations and debates around proving the superiority of Qur’anic teachings, can be considered as a model for the necessity of renewed dialogue between Islamic religions, conversing etiquette, and peaceful coexistence among Muslims.
تبلیغات
