سنجش و الویت بندی تاب آوری مناطق روستایی در برابر زلزله مورد مطالعه: بخش ویلکیج جنوبی و مرکزی شهرستان نمین (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تاب آوری روستایی رویکردی اجتماع محوربرای ارتقای آمادگی اجتماعات روستایی دربرابر ناپایداری های ناشی ازمخاطرات است. کاهش آسیب پذیری روستائیان از طریق افزایش سطح تاب آوری و ارتقای انعطاف پذیری در برابر پیامدهای طبیعی، یکی از ویژگی-های مدیریت، برنامه ریزی و توسعه باشد که از طریق شناسایی عوامل تأثیرگذار بر تقویت تاب آوری امکان پذیر است. پژوهش حاضر از لحاظ هدف کاربدی و بر اساس ماهیت توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش 24 روستای دارای سکنه دهستان ویلکیج جنوبی و مرکزی با جمعیت 18249 نفر است. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران380 نفر برآورد گردید که پراکندگی تعداد نمونه ها در روستاها متناسب با جمعیت آنها و شیوه انتخاب نمونه در هر روستا به صورت تصادفی سیستماتیک بوده است. برای تنظیم پرسشنامه از پنج شاخص تاب آوری(اقتصادی، اجتماعی، کالبدی- محیطی، نهادی و روانی) در قالب 45 گویه بهره گرفته شد. میزان پایایی پرسشنامه بر اساس آلفای کرونباخ 91/0 ارزیابی گردید. برای وزن دهی شاخص ها از تکنیک آنتروپی شانون استفاده گردید، جهت سطح بندی روستاها از تکنیک های تصمیم گیری topsis، vikor و saw و برای ادغام نتایج نیز از تکنیک کپلند استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان می دهد معیار کمک هزینه های دولتی(027/0) مهمترین معیار و وابستگی به مکان(016/0) کم اهمیت ترین معیار است. نتایج سطح بندی روستاها بیانگر این است هشت روستا در سطح خوب، 10 روستا در سطح متوسط و شش روستا نیز در سطح ضعیف قرار دارند. نتایج آزمون t تک نمونه ای با میانگین 93/2 نشان داد که تاب-آوری روستاهای دهستان ویلکیج جنوبی و مرکزی پایین تر از حد متوسط است. می توان دریافت تاب آوری در برابر زلزله در وضعیت مناسبی قرار ندارد و زلزله خطری جدی است که مناطق روستایی را تهدید می کندMeasuring and prioritizing earthquake resilience in rural areas Case study: South and central Wilkije part of Namin County
Rural resilience is a community oriented approch to promote preparedness of rural communities versus instability arising from risks. reducing the vulnerability of villagers by increasing the flexibility versus natural consequence is one of the features of managment, planing and development that is possible through identifiying effective factors on resilience strengthen.. This study is application in based on objective and descriptive- analytical in based on nature. The statistical population is 24 inhabited villages of the southern and central Wilkij villages with a population of 18,249 people. The sample size was estimated at 380 people based on the Cochran formula which disperses the number of samples in the villages proportionate to their population and Sample selection method in each village has been randomized systematically.To adjust questionnaire was used of the five resilience indicators in the form of 45 items. The reliability of the was evaluated based on Cronbach's Alpha of 0.91.To weigh indicators was used from the Shannon Entropy technique, to level the villages was used from decision techniques of Topsis, Vikor and Saw and to integrate the results was used by Kopeld Technique. Findings show government grants (0.027) is the most important criterion and dependence on location (0.016) is the least important criterion. The results of the leveling of the villages indicate this eight villages are on a good level, 10 villages on average six villages are also at weak levels. The results of one-sample t-test with a mean of 2.93 showed that the resilience of the villages of the southern and central Wilkij villages was lower than the average. It can be concluded that resilience against earthquake is not in good condition and the earthquake is a serious danger that threaten to rural areas.
تبلیغات
