گونه های زبانی در رمان ماجراهای هاکلبری فین در متن اصلی و دو ترجمۀ ابراهیم گلستان و نجف دریابندری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تا حدود نیم قرن پیش، حفظ امانت در ترجمه به این معنی بود که عبارت زبان اصلی هرچه بیشتر به رنگ زبان فارسی در آید. اما از نیم قرن پیش و به خصوص پس از سال ۱۳۲۰ که ترجمه باز هم رونق بیشتری پیدا کرد، ارزش ترجمه را با انطباق هرچه بیشتر آن با متن اصلی می سنجیدند و این را حفظ سبک می نامیدند. مقاله ی حاضر با هدف بررسی کمی و کیفی تطابق سبکی و گونه ای متن مبدأ و متون مقصد کتاب ماجراهای هاکلبری فین (۱۸۸۴) نوشته ی مارک توین انجام شده است. دلیل انتخاب این موضوع نادیده گرفتن گونه های زبانی متون انگلیسی در بسیاری از متون ترجمه شده ی موجود در بازار کتاب و دلیل انتخاب این کتاب، همان گونه که نویسنده نیز اظهار داشته است، این است که در داستان چندین گویش، لهجه و لحن مختلف به کار گرفته شده اند. پژوهشگر کوشیده است این گونه های زبانی را ابتدا در متن اصلی شناسایی کند، سپس تطابق یا عدم تطابق آن ها را در متون ترجمه شده مورد بررسی قرار دهد، با اصول وفاداری در ترجمه تطبیق داده شود و در نهایت رابطه ای میان عملکرد مترجمان و استقبال مخاطبان برقرار کند. در این پژوهش ابتدا متن انگلیسی و سپس متون فارسی از منظر سبک و گونه های به کار رفته تحلیل شدند. بررسی گونه های زبانی در ترجمه ی نجف دریابندری (1366) و ابراهیم گلستان (1382)، نشان می دهد که ترجمه ی گلستان بر متن اصلی منطبق تر است، اما برخلاف انتظار، این ترجمه ی دریابندری ست که بیشتر مورد استقبال قرار گرفته است. واژه های کلیدی: ترجمه، گونه های زبانی، متن، شخصیت پردازی، لحنLanguage species in the novel of Huckleberry Finn in the original text and two translations
Until about half a century ago, preserving the lending in translation meant that the original language was more in Persian. But half a century ago, and especially after the year, when the translation became more prosperous, they measured the value of the translation by adapting it to the original text, calling it style. The present study aims to qualitatively and quantitatively analyze the style and language varieties used within the original and Persian renderings of The Adventures of Huckleberry Finn (1884) by Mark Twain, and observe whether they match. The reason this subject was chosen was the complete disregard of language varieties in the Persian renderings, and the reason this book was chosen, as the author himself has said, was the wide variety of accents, dialects and tones which are used in the narrative. The researcher has worked to identify these language varieties in the original text, and then check their counterparts within the Persian renderings. Then tried to see if they match and if the translation is faithful, and ultimately attempted to establish a connection between the translator’s performance and the book’s reception. First the English text and then the Persian renderings were checked for these stylistic and linguistic patterns. Ultimately, it was concluded that Golestan (1328) has performed better in comparison to Daryabandari (1366), but contrary to that, Daryabandari’s rendering has been better received by the market. Key words: translation, language varieties, text, characterization, tone