بررسی و تحلیل گونه های فخر در دیوان خاقانی شروانی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
فن مفاخره که از فروع نوع ادبی حماسه به حساب می آید، یکی از بن مایه های مضمونی شعر فارسی، بلکه ادبیات جهان به شمار می رود. البته در این میان برخی شاعران به فراوانی از آن سود می برند که خاقانی شروانی یکی از این چهره هاست. خاقانی با نازش به خود و شیفتگی به شعر خویش، در خودستایی و برتری جویی مبالغه کرده است. در این مقاله، گونه های مختلف فخر وی در بیش از ده تقسیم بررسی و دلایل مفاخره شاعر نیز به تمامی بیان شده است و این نکته چشم انداز تازه ای برای مقاله حاضر رقم زده است. همچنین سخن در «واسوخت از فخر» مبحث کاملاً جدیدی است که در این نوشته و با توجه به شواهد متعدد آن در شعر خاقانی، مورد توجه قرار گرفته است. روش تحقیق ما در این مقاله کتابخانه ای است و به شیوه منبع پژوهی، پس از تدوین یافته ها به تحلیل داده ها پرداخته ایم. سخن ستایی، برتری جویی و فخر به فضایل اخلاقی از برترین مفاخرات این شاعر است.An analysis of pride types in Khaghani Shervani’s collection
The Mofakhereh (Self-Admiration) technique is one of the secondary epic literary types as one of the foundations of the Persian implicit poetry themes ad is considered in world literature, too. Of course, there are many poets who used this technique among which Khaghani Shervani is one of the prominent poets. By being proud of himself and narcissism about his poets, Khaghani exaggerated in self-admiration and superiority. In this article, different types of pride in his poetry would be analyzed in 2 classes and his self-admiration relative to other poets would be explained as innovative dimension of this article. In addition, speaking of the pride or suckling of the pride is a new argument which is considered in this article based on different evidence in Khaghani’s poetry. Admiration, superiority and being proud of ethical values are the frequently used honors of this poet.
تبلیغات
