مدل جبران خدمت باید به گونه ای تدوین شود که باعث ایجاد دلبستگی سازمانی و در نهایت منجر به موفقیت سازمان در راستای دستیابی به اهداف گردد. بر همین اساس هدف از این پژوهش ارائه مدل جبران با رویکرد دلبستگی سازمانی در بانک ملی ایران می باشد . پژوهش حاضر بر حسب هدف ، از نوع تحقیقات اکتشافی- کاربردی بوده و روش شناسی تحقیق از نوع کیفی است و داده های آن از روش داده بنیاد یا زمینه ای (گراندد تئوری) بدست آمده است که با اتکا به راهبرد پژوهشی کیفی و با استفاده از روش نمونه گیری نظری با 17 نفر از مدیران و خبرگان بانکی و 7 نفر از اساتید دانشگاهی متخصص در زمینه مدیریت منابع انسانی در شهرهای اصفهان و تهران تا مرحله دستیابی به اشباع نظری، مصاحبه های عمیق انجام شد و سپس داده های حاصل از آن با استفاده از روش نظریه پردازی داده بنیان کدگذاری و مقوله بندی گردید و بر اساس کدهای حاصل از مصاحبه ها عوامل علّی ، عوامل مداخله گر، عوامل زمینه ای ، راهبردها و پیامدها شناسایی شد . به منظور اعتبار سنجی پژوهش از معیارهای انتقال پذیری، قابلیت اطمینان، تأیید پذیری، عمومیت، راستی، تطابق و فهم پذیری استفاده گردید همچنین جهت اطمینان از روایی یافته های پژوهش از تطبیق توسط اعضا، بررسی همکار و کثرت گرایی و به منظور محاسبه سازگاری یافته های پژوهش از پایایی باز آزمون و روش توافق درون موضوعی استفاده گردید و در نهایت مدل جبران خدمت با رویکرد دلبستگی سازمانی تدوین گردید. این مدل منجر به درک بهتر مدیران ازمدلهای جبران خدمت و کاربرد آن در سازمانها بویژه شبکه بانکی می گردد.
