تاثیر پاداش بر شادکامی در محیط کار با توجه به نقش میانجی درگیری کاری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان رابطه پاداش بر شادکامی با نقش میانجی درگیری کاری در کارکنان مرکز آموزش جهاد کشاورزی استان تهران صورت پذیرفت. روش: روش پژوهش از نظر هدف؛ کاربردی و از نظر روش اجرا یک تحقیق توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان شاغل در مرکز آموزش جهاد کشاورزی استان تهران در سال 1398 بود که در مجموع 460نفر بودند که تعداد 210 نفر از آن ها بر اساس جدول مورگان و به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه درگیری در کار شافلی و همکاران (2002)، پاداش پاجو و همکاران (2010) و شادکامی در محیط کار آکسفورد (1998) بودند. داده های جمع آوری شده با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری از طریق نرم افزار Smart PLS 3 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که متغیر پاداش با ضریب مسیر 351/0 و مقدار معناداری 640/2 بر شادکامی در محیط کار از طریق نقش میانجی درگیری کاری تاثیر دارد(01/0≥p). نتیجه گیری: باتوجه به یافته های پژوهش؛ مدیریت سازمان می تواند با به کارگیری صحیح و هدفمند مکانیسم های پاداش های مالی و غیر مالی شادکامی در محیط کار را بهبود بخشد و درگیری کاری کارکنان را افزایش دهد.متن
The effect of reward on happiness in the workplace according to the mediating role of work involvement
Aim: The aim of this study was to investigate the relationship between reward and happiness with the mediating role of work conflict in the staff of Jihad Agricultural Training Center in Tehran. Methods: Research method in terms of purpose; It is a descriptive-survey research applied and in terms of implementation method. The statistical population of this study included all employees working in the Agricultural Jihad Training Center of Tehran province, which was a total of ۴۶۰ people, ۲۱۰ of whom were selected as a statistical sample based on Morgan table and simple random sampling. Research tools included the Shuffle et al. (۲۰۰۲) Work Involvement Questionnaire, Paju et al.'s (۲۰۱۰) Rewards Questionnaire, and Oxford Workplace Happiness (۱۹۹۸). The collected data were analyzed using structural equation modeling using Smart PLS software. Results: In general, a significant relationship was observed between the research variables and the research model was confirmed(p≤۰/۰۱). Conclusion: According to the research findings; By managing the organization correctly and purposefully, financial and non-financial reward mechanisms can improve happiness in the workplace and increase employee engagement.
تبلیغات
