بررسی تطبیقی مالکیت کشتی رهاشده و قواعد حاکم بر آن (در نظام حقوق دریایی ایران، آمریکا، انگلستان و فرانسه) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در عمده کشورهای ساحلی ازجمله ایران کشتی و شناورهای به گل نشسته، آسیب دیده، نیمه مغروق و غرق شده معتنابهی موجود است که مالک یا مالکان آنها برای انتقال، جابه جایی، اوراق، متلاشی کردن و به طورکلّی تعیین تکلیف آنها اقدامی صورت نمی دهند. قانون دریایی ایران و معاهدات دو یا چندجانبه موجود، راهکار مشخص و معینی را در این باب ارائه نداده و ازطرفی بقای مالکیت، آثار و اوصاف آن در همه نظام های حقوقی، حل این معضل را قدری پیچیده می کند. در اسناد بین المللی صراحتی وجود ندارد که نسبت به تعیین مالکیت لاشه کشتی های موصوف از حیث بقا یا سقوط ضابطه ای ارائه داده باشد. در این تحقیق با احتجاج از اصول و موازین فقهی و قانونی و بعضاً بهره گیری از اصول و قوانین سایر نظام های حقوقی، سلطه و مالکیت در این نوع کشتی ها منقطع و پس از مرعی داشتن سیاست راهبردی سازمان های بنادر و دریانوردی و حفاظت از محیط زیست و قواعد تجویزکننده بین المللی در مانحن فیه، در حکم اموال در اختیار حاکم اسلامی قرار می گیرد.A Comparative Study of Abandoned Ship Ownership and Its Rules in the Maritime Law System of Iran, US, UK and France
In most coastal countries, including Iran, there are mud, damaged, semi-submerged, and sunken ships whose owners do not take action to determine their destination. Iranian maritime law and existing bilateral or multilateral treaties provide a clear solution. On the one hand, the survival of ownership complicates its effects on the legal system to solve the problem. <br />There is no explicit reference in international documents, particularly to the conventions of Parliament called “Preventing Marine Pollution Resulting from Waste Disposal”, “Carcass Transfer” and “Maritime Liability Disclaimer”, which assumes that the owner or owners of the ship will be deferred Ownership dominance has a norm. <br />In this research, by violating the jurisprudential principles and rules due to the silence of the relevant law and sometimes by applying the laws of other major maritime states, the domination and ownership interests of these vessels have been discontinued following the strategic policy of the port and maritime and conservation organizations. The environment and the international customary rules in the jurisdiction are subject to the disputable property of the religious ruler.
تبلیغات
