شرکتهای خصوصی نظامی و امنیتی و حقوق بین المللی بشر دوستانه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
گسترش حضور شرکتهای نظامی خصوصی در درگیری های بین المللی معاصر و بویژه مشارکت مستقیم کارکنان اینگونه شرکتها در مخاصمات مسلحانه، موجب طرح مباحث و چالشهایی در حوزه حقوق بین المللی بشردوستانه شده است. برای پاسخ گویی به ادعاهایی که به ناتوانی حقوق بین الملل در رویارویی با پدیده شرکتهای نظامی خصوصی مطرح شده است از یک سو تعیین وضعیت کارکنان این شرکتها از منظر حقوق بشردوستانه (به عنوان نظامی، غیرنظامی یا مزدور) باید مورد توجه قرار گیرد و از سویی دیگر با توجه به تعهد بین المللی دولتها به مراعات و تضمین مراعات حقوق بین المللی بشردوستانه، باید زمینه های طرح مسؤولیت بین المللی دولتها در نقض این تعهد عام الشمول با به کارگیری شرکتهای نظامی خصوصی، تبیین گردد.Private Military and Security Companies and International Humanitarian Law
While the presence of private military companies in conflict situations is not new, their numbers have grown and, more significantly, the nature of their activities has changed. In addition to the more traditional logistical support, PMCs / PSCs have been involved more and more in activities that bring them close to the heart of military operations – and thereby into close proximity to persons protected by International Humanitarian Law. <br />It is sometimes said that PMCs operate in a legal vacuum, that international law gives no answer as to how violations committed by their staff should be handled. Such a broad statement is incorrect from a legal point of view and it is important to stress that obligations do exist in that regard. In particular, with regard to two main issues: <br />The status, rights and obligations of the employees of PMCs / PSCs, and the obligation of States to respect and ensure respect for International Humanitarian Law in connection with the activities of these companies.