هدف: پژوهش حاضر به منظور جمع آوری شواهدی در خصوص بررسی ارتباط بین نگهداشت وجه نقد، ارزش شرکت و عملکرد مالی شرکت های تحت محدودیت در تأمین مالی بازار سرمایه ایران انجام گردیده است. روش شناسی پژوهش: بدین منظور این پژوهش در بازه زمانی ۸ ساله بین 1391 لغایت 1398، برای 91 شرکت (تعداد مشاهدات ۷۲۸) مورد بررسی قرار گرفت. همچنین از رگرسیون داده های ترکیبی جهت آزمون روابط بین متغیرها استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از آن است که رابطه غیرخطی بین نگهداشت وجه نقد و عملکرد وجود دارد و این رابطه به شکل U معکوس است، همچنین این رابطه با متغیر عملکردی (ROE) به عنوان متغیر جایگزین وجود داشته است. نتایج این مطالعه نشان می دهد که بین سطح غیر بهینه نگهداشت وجه نقد و عملکرد مالی رابطه منفی وجود دارد و نتایج حاکی از این است که شرکت های دارای محدودیت های مالی دست به نگهداشت وجه نقد زده که این امر موجب کاهش عملکرد مالی خواهد شد. اصالت/ارزش افزوده علمی: شواهدی در مورد رابطه غیر خطی بین عملکرد شرکت و نگهداشت وجه نقد در شرایط خاص شرکت (محدودیت در تأمین مالی) ارائه می دهد. این شواهد به مدیران و سرمایه گذاران این بصیرت را می دهد که عملکرد شرکت ها و ارزش آتی آن ها را مورد بررسی قرار دهند و در شرایط خاصی همچون محدودیت در تأمین مالی برای شرکت ها آن ها چگونه تصمیم گیری کنند.