این دسته شامل تکنیک های پیمایش دلفی، کنفرانس گروهی اسمی، مصاحبه های ساختار یافته و غیر ساخته یافته و مدیریت مزیت فناوری است. بر خلاف برون یابی و تحلیل چرخه ای در این دسته فرض بر آن است که نمی توان آینده را بر اساس هیچ رویکرد "عقلانی" )یعنی مبتنی بر خرد متعارف( یا کاملاً آگاهانه و هدایت شده، درک و پیش بینی کرد. در واقع آینده از همگرایی بسیار پیچیده و متغیر روندهای نیرومند، اقدامات فردی و بخت و اقبال سر بر می آورد. از این رو بهترین شیوه برای تسلط بر آینده عبارت است از گردآوری گسترده اطلاعات و سپس تکیه بر فرآیندهای ناخودآگاه و شهودی پردازش اطلاعات توسط انسان ها و در نتیجه دستیابی به بینش ها و راهکارهایی برای عمل. در هر یک از این تکنیک ها روش های مشخصی برای شبکه بندی فرآیند گردآوری اطلاعات و پردازش شهودی توسط گروه های خبرگان و کارشاسان وجود دارد. برای مثال در تکنیک پیمایش دلفی، خبرگان از حوزه های مختلف گرد آمده و در دوره های متوالی و به صورت گمنام می کوشند پیشرفت های آینده را در حوزه های مد نظر پیش بینی کنند. نتیجه این تعامل فکری نخبگان ممکن است به سمت یک آینده محتمل همگرا شود، یا شاید برخی پیشرفت های بسیار مهم را برجسته سازد و یا تفاوت های بنیادی بین دیدگاه های مختلف را آشکار کند. در اشکال پیچیده تر و طولانی تر برنامه ریزی بر پایه سناریو، از مصاحبه با نخبگان و خبرگان بسیار استفاده می شود. برخی از مصاحبه شوندگان جزو سهامداران هستند.
