پژوهش حاضر به منظور پیش بینی درگیری تحصیلی براساس باورهای معرفت شناختی و خودکارآمدی تحصیلی در دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهر قیدار انجام شد. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر متوسطه دوم شهر قیدار بودند که تعداد 250 دانش آموز به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه باورهای معرفت شناختی (شومر، 1998)، پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی (جینکز و مورگان، 1999) و پرسشنامه درگیری تحصیلی (پنتریچ و دیگروت، 1991) بود. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره در نرم افزار SPSS-26انجام شد. نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین باورهای معرفت شناختی و خودکارآمدی تحصیلی با درگیری تحصیلی رابطه معنی داری (05/0>p) وجود دارد یعنی دانش آموزانی که از باورهای معرفت شناختی و خودکارآمدی تحصیلی بالاتری برخوردار باشند از درگیری تحصیلی بالاتری برخوردار هستند. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که باورهای معرفت شناختی و خودکارآمدی تحصیلی توانایی پیش بینی درگیری تحصیلی را دارند. لذا، بر مبنای نتایج این پژوهش می توان ادعا کرد که جهت ارتقا عملکرد تحصیلی دانش آموزان می توان بر باورهای معرفت شناختی و خودکارآمدی تحصیلی آنها مداخلات روانشناختی انجام داد.