بوطیقای قرآن (درآمدی بر سبک شناسی قرآن) (مقاله پژوهشی حوزه)

چکیده

بررسی ادبی متن مقدس بهویژه متن قرآن، یعنی بررسی آن بهمثابه یک اثر ادبی فاخر و گرانسگ و تأثیرگذار؛ چون متون مقدس، برخلاف آثار ادبی در سنّتهای یونانی، عبری و ...، تافتهای جدابافته از تاروپود حماسه (epic)، غنا (Lyric) و نمایش (dram) است. متن قرآن را میتوان با دو رویکرد بررسی نمود: 1- رویکرد دینی- معرفتی، 2 رویکرد ادبی. در رویکرد ادبی، هدف یافتن پیوستگی (Continuitis) است و در رویکرد دینی معرفتی، در پی یافتن ناپیوستگی. در رویکرد ادبی بهصراحت میتوان از وحیانی بودن متن قرآن دفاع کرد، چون قرآن بهصراحت از تقلیدناپذیری متن خود سخن میگوید (بقره: 23، هود: 13، اسراء: 88، طور: 3433). بدیهی است که ویژگی تقلیدناپذیری در حوزه ادبیت متن است، چون مخاطب این آیات، منکران قرآن هستند، نه مؤمنان به آن. مقاله حاضر از بخشهای زیر شکل گرفته است: 1 مبانی نظری بوطیقای قرآن، 2 تبیین برتری رویکرد ادبی در بررسی متن قرآن، 3 شعریّت متن قرآن و رخدادهایی در دریافت نومسلمانان؛ به این معنا که متن دینی و معرفتی قرآن از ویژگیهای شعری بهره فراوان برده است.