پژوهش حاضر با هدف تحلیل رابطه توسعه شایستگی حرفه ای معلمان دوره متوسطه با اثربخشی آنان در فرایند یاددهی-یادگیری انجام شده است. روش تحقیق، توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری، کلیه معلمان دوره متوسطه شهر قم (6348 معلم) بوده است که با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری طبقه ای، نمونه ای با 364 نفر انتخاب شد. برای سنجش شایستگی از مدل اسپنسر و بویاتزیس و برای سنجش اثربخشی از مدل ادموند استفاده شده است. ابزار پژوهش، دو پرسشنامه محقق ساخته توسعه شایستگی حرفه ای و پرسشنامه محقق ساخته اثربخشی معلمان بوده است. براساس مدل اسپنسر و بویاتزیس، شایستگی معلمان دارای دو بعد فردی، شامل دانش و معلومات حرفه ای، مهارت ها، ویژگی های شخصیتی و نگرش و بینش و بعد اجتماعی، شامل اعتبار حرفه ای و عمومی و همچنین مدل ادموند 5 عامل انتقال اهداف بازدهی درس، ارائه منظم اطلاعات، اجتناب از ابهام، کنترل درک، تدارک تمرین و بازخورد را برای اندازه گیری اثربخشی معلمان می سنجد. داده ها با بهره گیری از ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که بین توسعه شایستگی معلمان و اثربخشی آنان در فرایند یاددهی-یادگیری دانش آموزان همبستگی وجود دارد.