چگونگی ارتباط میان دوزبانگی و تعلیم و تربیت از موضوعات مهمی است که امروزه سیاست گذاران آموزشی، روان شناسان و معلمان با آن مواجه هستند. پژوهش حاضر باهدف بررسی نگرش نسبت به یادگیری درس زبان انگلیسی دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر چابهار طراحی و اجرا شد. این پژوهش توصیفی و از نوع علی- مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهر چابهار مشغول به تحصیل در سال 93-92 می باشد که به صورت نمونه گیری طبقه ای برابر تعداد 240 دانش آموز (120 فارس و 120 بلوچ) موردمطالعه قرار گرفتند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه نگرش گاردنر انجام شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون آماری تی مستقل و رگرسیون گام به گام با کمک نرم افزار spss استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین نگرش نسبت به یادگیری درس زبان انگلیسی دانش آموزان یک زبانه و دوزبانه و دانش آموزان دختر و پسر تفاوت معناداری وجود ندارد. نتایج حاصل از رگرسیون نیز نشان داد نگرش پیش بینی کننده موفقیت تحصیلی است.
