هدف این مقاله آسیب شناسی کیفیت آموزش زبان انگلیسی تخصصی گردشگری در دانشگاه های ایران با استفاده از مدل کیرکپتریک (Kirkpatrick) است و در آن، واحدهای زبان انگلیسی تخصصی گردشگری در دانشگاه های ایران از چهار سطح واکنش، یادگیری، رفتار و نتایج مورد ارزیابی قرار می گیرد. در این مطالعه کیفیت اجرای دروس مربوطه از دیدگاه 50 مدرس زبان انگلیسی در این دانشگاه ها، 200 فارغ التحصیل کارشناسی رشته گردشگری و 30 مدیر و صاحب کسب وکار در صنعت گردشگری ایران مورد بررسی قرار گرفت. ابزار پژوهش در این مطالعه شامل مستندات، پرسشنامه و مصاحبه بود. نتایج مطالعه نشان داد که اکثر فارغ التحصیلان مهارت قابل قبول برای گوش دادن، صحبت کردن، خواندن و نوشتن به زبان انگلیسی با توجه به اهداف تعریف شده توسط شورای عالی برنامه ریزی درسی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و همچنین جهت اشتغال در صنعت گردشگری را نداشتند. کاهش تعداد دانشجویان در کلاس ، تجهیز کلاس ها به امکانات کافی، کاهش زمان صحبت مدرسین در کلاس درس، افزایش زمان صحبت کردن دانشجویان در کلاس، بهبود انگیزه دانشجویان از پیشنهادات این مطالعه بوده است.
