شرکتها هنگام اصلاح اشتباهات دورههای گذشته یا تغییر رویههای حسابداری باید صورتهای مالی مقایسهای را تجدید ارائه کنند. تجدید ارائه صورتهای مالی بر مربوط بودن و توان اتکای اطلاعات صورتهای مالی اثر منفی دارد و میتواند تبعات منفی متعددی برای سرمایهگذاران و سایر ذینفعان به همراه داشته باشد. اهمیت تجدید ارائه صورتهای مالی، تلاش برای شناخت بیشتر عوامل تعیینکننده آن را توجیه میکند. بیشاطمینانی از مهمترین ویژگیهای شخصیتی مدیران است که ممکن است منجر به ارائه نادرست صورتهای مالی گردد. هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر بیشاطمینانی مدیریت بر تجدید ارائه صورتهای مالی است. نمونه پژوهش متشکل از 117 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 1387 تا 1393 است. در این پژوهش برای اندازهگیری بیشاطمینانی مدیریت از دو سنجه مبتنی بر تصمیمات سرمایهگذاری مدیران استفاده شده است. از آنجا که اکثر شرکتهای ایرانی اقدام به تجدید ارائه صورتهای مالی خود میکنند، در این پژوهش به منظور در نظر گرفتن اهمیت تجدید ارائه، علاوه بر بررسی تأثیر بیشاطمینانی مدیریت بر وقوع تجدید ارائه صورتهای مالی، تأثیر بیشاطمینانی مدیریت بر شدت تجدید ارائه صورتهای مالی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. شدت تجدید ارائه نیز به وسیله میزان تجدید ارائه سود خالص عملیاتی شده است. بهمنظور دستیابی به اهداف پژوهش دو فرضیه تدوین و برای آزمون آنها، روشهای آماری رگرسیون لجستیک و رگرسیون خطی چند متغیره به کار رفته است. نتایج حاصل از آزمون فرضیههای پژوهش نشان میدهد که بیشاطمینانی مدیریت به طور معناداری منجر به افزایش وقوع و شدت تجدید ارائه صورتهای مالی میگردد. یافتهها همچنین نشان میدهد هر چه اندازه شرکت بزرگتر باشد، شدت تجدید ارائه کاهش مییابد.
