این مطالعه با هدف بررسی الگوی علّی رابطه بین باورهای بدکارکردی جنسی و عملکرد جنسی با میانجیگری درماندگی روانشناختی و صمیمیت زناشویی انجام شد. پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن را تمام زنان متأهل مراجعه کننده به پایگاه های بهداشتی سطح شهرستان بردسیر تشکیل داد. بر اساس روش نمونه گیری در دسترس 506 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به مقیاس باورهای بد کارکردی جنسی، شاخص عملکرد جنسی زنان، پرسشنامه نیاز به صمیمیت باگاروزی و شاخص درماندگی روانشناختی پاسخ دادند. یافته های پژوهش نشان داد که باورهای بدکارکردی جنسی بر درماندگیهای روانشناختی به طور مثبت و معنی دار، بر صمیمیت زناشویی و عملکرد جنسی به طور منفی و معنی دار تأثیر دارد. به علاوه صمیمیت زناشویی به طور مستقیم، مثبت و معنی دار عملکرد جنسی را تحت تأثیر قرار می دهد. تأثیر مستقیم درماندگیهای روانشناختی بر عملکرد جنسی نیز منفی و معنی دار است. هم چنین در نتایج دیده شد که خود باورهای بدکارکردی جنسی به طور مستقیم، منفی و معنی دار عملکرد جنسی را تحت تأثیر قرار می دهد. نتایج مطالعه نشان داد که باورهای بدکارکردی جنسی به دلیل درماندگی روانشناختی و صمیمیت زناشویی و هم چنین به شکل مستقیم توان پیش بینی عملکرد جنسی را دارد.
