با هدف تعیین الگوی رابطه بین مدل پنج بعدی چشم انداز زمانی و امید اشتغال، نمونه ای در دسترس-تصادفی 514 نفری از دانش آموز اول متوسطه (240 پسر و 274 دختر)، انتخاب و پرسشنامه دموگرافیک، مقیاس امید اشتغال و سیاهه چشم انداز زمانی زیمباردو بین آنها اجرا شد. نتایج مدلیابی معادلات ساختاری نشان داد که پنج بعدچشم انداز زمانی 47 درصد (69/0=R)، حجم واریانس امید اشتغال را تبیین می کند. نتایج تحلیل کانونی نشان داد که در قالب یک متغیر کانونی با ضریب کانونی 65/0، الگوی نمرات پایین در آینده لذت گرا و گذشته مثبت و نمرات بالا در گذشته منفی و حال جبری، بهترین ترکیب را در همسویی با سطوح پایین سه بعد امید اشتغال ارایه می کند (با 42% توان تبیین واریانس). در مجموع، نتایج از سودمندی چشم انداز زمانی، و به ویژه، الگوی چشم انداز متعادل زمانی در کاربردهای رشد مسیر شغلی حمایت کرد. سایر یافته ها نیز مورد بحث قرار گرفت.
