ادبیّات فارسی چه شعر و نثر آمیخته با مطالب عالیّه اخلاقی و عرفانی و تربیتی برای به عزّت و کمال رساندن انسان است. ادبیّات بدون آنها بی روح و بی جان است و گویندگان و نویسندگان فارسی زبان ،از آغاز تا کنون با چنین ویژگی به ادبیّات خو گرفته اند. سعدی از میان دیگر هم طرازان خود با سِحر بیان و اعجاز قلم به چنان مقام منیع و رفیعی رسیده است که توصیفش از عهده صاحبان قلم در عصر ما ساخته نیست. با عنایت ویژه به مسائل تربیتی و اخلاقی کاخ عظیم و تندیس عزیز و خورشید جهان افروز وجودش بر فراز عالم حقیقت سایه افکنده است . تعالیم انسانی و مثبت تا آنجایی مورد پسند سعدی است که برای تعدیل اخلاق اجتماع نافع واقع شود. بیشتر به صفای باطن ، بذل عاطفه ، ایثار نفس و پند و اندرز نظر داشته است . او به مراتب فضل ،دانش ، اخلاق انسان و هدایت اش به کمالات معنوی تذکر داده است .
