هدف این پژوهش بررسی رفتار چسبندگی حق الزحمه های حسابرسی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1387 تا 1391 می باشد. داده های اوّلیه پس از گرد آوری، با استفاده از نرم افزار های Excel و Eviews مورد تجزیه و تحلیل واقع شدند و برای بررسی روابط بین متغیرها از رگرسیون چند متغیره و برای آزمون فرضیات از مدل آندرسون و همکاران استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که حق الزحمه های حسابرسی به طور سریع با میزان برآورد شده توسط مدل حق الزحمه حسابرسی تطابق نمی یابند، به بیان دیگر حق الزحمه های حسابرسی در مقابل کاهش ها از خود مقاومت نشان داده و بیش تر تمایل به افزایش یافتن دارند و در نتیجه می توان آن ها را ""چسبنده"" در نظر گرفت. این چسبندگی در طول دوره های زمانی طولانی تر، کاهش می یابد؛ به طوری که وقتی دوره های زمانی، چهارساله در نظر گرفته می شوند، حالت عکس می یابد. این امر نشان می دهد که بازار خدمات حسابرسی، در طول دوره میان مدت رقابتی بوده و حسابرسان قادر به حفظ قیمت گذاری استراتژیک خدمات خود، در طی دوره میان مدت نیستند.
