مقدمه: جامعه پذیری اثربخش می تواند نقش موثری در ایجاد تناسب فرد-شغل، تناسب فرد-گروه، تناسب فرد-سازمان،رضایتمندی شغلی، تعهد سازمانی، تمایل به ماندگاری و بهبود عملکرد و بالتبع بر افزایش کارایی و بهره وری کارکنان در سازمان داشته باشد. در این مقاله به تعیین رابطه ی بین جامعه پذیری سازمانی و بهره وری کارکنان و بررسی ابعاد هر یک در بین کارکنان پرستاری و پشتیبانی بیمارستان های منتخب استان اصفهان پرداخته است.
روش بررسی: این مطالعه توصیفی / همبستگی است. جامعه مورد مطالعه کارکنان(پرستاران و پشتیبانی) بیمارستان دولتی آموزشی کاشانی، دولتی غیر آموزشی عیسی بن مریم، خیریه حجتیه و خصوصی سعدی در استان اصفهان بوده است. برای تعیین میزان جامعه پذیری از پرسشنامه Biligard و برای سنجش بهره وری کارکنان از پرسشنامه بهره وری بر اساس مدل Gold Esmit استفاده شده که روایی و پایایی آن توسط صاحب نظران مورد تائید قرار گرفته است .جامعه پذیری در چهارحیطه آموزش،تفاهم، حمایت همکاران و چشم انداز و بهره وری در 7 حیطه توانایی، وضوح یا شناخت ،کمک ، انگیزش، ارزیابی، اعتبار؛محیط بررسی شده اند. داده ها در نرم افزار Spss وارد گردید و به منظور تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده، از روش های آمار توصیفی- تحلیلی و تحلیل همبستگی استفاده شد .همچنین برای توصیف متغیرهای جمعیت شناختی جداول توزیع فراوانی مطلق، درصد و میانگین و انحراف معیار رسم گردید. در بخش تحلیلی ، ازروش های آزمون همبستگیPearson و آزمون ANOVAs ،T Test وجهت اطمینان بیشتر تحلیل رگرسیون استفاده شد.
یافته ها: . بین تمام حیطه های جامعه پذیری ( آموزش، تفاهم، حمایت همکاران و چشم انداز آینده سازمان) و حیطه های بهره وری(توانایی، وضوح، کمک، انگیزش، ارزیابی، اعتبار و محیط ) ارتباط معناداری(p value< 0.05 ) وجود داشته و همبستگی بین آنها مثبت و در نتیجه مستقیم بوده است. یعنی با افزایش هر یک از حیطه های جامعه پذیری بهره وری نیز افزایش یافته است. ویژگی های فردی اعم از سن، جنس، پست سازمانی، سابقه استخدام و نوع استخدام به استثنای بیمارستان سعدی؛ بر جامعه پذیری و بهره وری کارکنان تاثیر معناداری نداشتند.
نتیجه گیری: جامعه پذیری مناسب کارکنان، دلبستگی و تعهد فرد نسبت به شغل و سازمان و در نهایت بهره وری و کارایی سازمان را افزایش می دهد. از سوی دیگر ، جامعه پذیری نامناسب کارکنان، به جابه جایی های زیاد فرد در سطح سازمان و یا خروج فرد از سازمان به صورت استعفا یا اخراج منجر می گردد، بنابراین بهترا ست سازمان برای جامعه پذیری فرد تازه وارد،برنامه ریزی مناسبی داشته باشند تا از بهروه وری بالای کارکنانشان بهره برند و از مهم ترین سرمایه سازمانی که همان نیروی انسانی است کارآمدانه استفاده کنند.
