این پژوهش به بررسی رضایت شغلی در بین کارکنان شرکت ملی گاز ایران و بررسی نقش سرمایة اجتماعی در تبیین رضایت پرداخته است. هدف، تعیین نقش سرمایة اجتماعی در ایجاد رضایت شغلی است. این پژوهش با استفاده از روش پیمایش انجام گرفته و ابزار گردآوری اطلاعات به صورت پرسشنامه بوده است. جمعیت آماری این تحقیق شامل کارکنان دفتر تهران شرکت ملی گاز ایران (1000 نفر) می باشد. نمونه مورد بررسی در این تحقیق تعداد 290 نفر از کارکنان این سازمان می باشد. متغیر مستقل این تحقیق سرمایه اجتماعی و متغیر وابسته آن رضایت شغلی است که نتایج بدست آمده، رابطه معنا داری بین آنها را نشان می دهد. بر اساس نتایج به دست آمده مشارکت در تصمیم گیری های سازمان، هنجارهای رایج، اعتماد و سابقه کار کارکنان، مهمترین متغیرهای تبیین کننده رضایت شغلی کارکنان بوده اند.