دست نیافتن به اهداف سیاستهای عمومی یکی از مسائل حال حاضر اکثر کشورهای در حال توسعه است، که دلیل اصلی آن ضعف دولت افقی است. بدین معنا که هماهنگی لازم بین سازمانها در اجرای سیاستهای عمومی وجود ندارد. نگرشها و دیدگاههای نخبگان در دولت تأثیر مهمی برای این هماهنگی و یکپارچگی دارد. این پژوهش به مطالعه ذهنیت ها در باب موانع فراروی همسازی خطمشیهای عمومی در ایران می پردازد و با به کارگیری روش کیو به دنبال شناخت ذهنیت دستاندرکار خطمشیساز، مجریان و خبرگان خطمشی در خصوص چالشهای دولت افقی در ایران است. براین اساس بعد از مطالعه تالار گفتمان، بابه کارگیری فن دلفی دو دوری، نمونه کیو انتخاب شد. این نمونه در چهار طبقه (عوامل مدیریتی، برنامهای، ساختاری و رفتاری) قرارگرفت. با استفاده از روش کیو، گزارههای تالار گفتمان تحلیل و هفت الگوی ذهنی آشکار شد. این هفت الگوی ذهنی تجلی گفتمانهای مهم در تالار گفتمان ملی در مورد همسویی خطمشی در ایران است. پژوهشگران، این الگوهای ذهنی را بدین صورت نامگذاری کردند: هدف گرایی، وحدت گرایی، سیاستگرایی، ثباتگرایی، تعادلگرایی، عملکردگرایی و معماریگرایی. این هفت الگوی ذهنی در انتهای این مقاله براساس تئوریهای موجود به صورت جزئیتر تفسیر خواهند شد
