مقدمه: افراد و گروه های کاربر اطلاعات مدارک پزشکی، ضمن تکیه بر داده ها و اطلاعات بهداشتی درمانی، کیفیت آن ها را خواستارند. بیمارستان ها مجبورند پرونده های پزشکی را برای پاسخ گویی به نیازهای کاربران نگهداری کنند. اما برای نگهداری آن ها با کمبود فضا مواجه اند. پژوهش حاضر با هدف تعیین کارآمدی اطلاعات ثبت شده در پرونده های پزشکی بیماران مرکز آموزشی درمانی الزهرا (س) توسط کاربران در نیمه اول سال 1387 انجام شده است.روش بررسی: این بررسی به روش توصیفی- مقطعی صورت گرفته است. نمونه گیری به روش سرشماری و شامل کلیه ی مدارک پزشکی (حدود 6000 پرونده پزشکی) بیمارانی بود که در نیمه اول سال 1387 مورد تقاضای کاربران قرار گرفته است. یافته های مطالعه با مراجعه مستقیم پژوهشگر به بخش مدارک پزشکی آن مرکز و استخراج داده ها از مستندات درخواست های اطلاعاتی کاربران و پرونده بیماران مربوط، در قالب چک لیست صورت گرفت و روایی این ابزار با نظر استادان صاحب نظر مسجل گردید. برای تحلیل داده ها از آنالیز توصیفی با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد.یافته ها: بیشترین درصد موارد درخواست اطلاعات مدارک پزشکی بیماران مربوط به خود بیماران (36.4 درصد) و پس از آن به ترتیب مربوط به مراجع قانونی (27.8 درصد)، پرداخت کنندگان ثالث (23.1 درصد) و کمیته های کیفیت (0.1 درصد) بوده است. بیشترین درخواست ها از مدارک پزشکی با سن یک سال (73.3 درصد) بوده است و پرونده هایی با کمتر از 3 سال سن، 94 درصد از کل درخواست ها را شامل شده اند. مسن ترین پرونده های درخواستی به ترتیب 14، 11، 11، 1، 15، 13 ساله بوده اند. در 100 درصد درخواست های کاربران، برگه های خلاصه پرونده، شرح عمل جراحی و گزارش اکوکاردیوگرافی جزء بسته درخواستی قرار گرفته است. صدمه، آسیب و مسمومیت ها بیشترین (30 درصد) و بیماری های چشم و ضمایم آن کمترین (0.1 درصد) درخواست ها را شامل می شدند.نتیجه گیری: کارآمدی اطلاعات بیماران با گذشت زمان کم می شود و نگهداری حدود 95 درصد از اصل پرونده ها بیش از 3 سال، مقرون به صرفه نیست. به علاوه، اطلاعات 95 درصد از بیماری های بیماران بستری در طی 7 سال پس از ایجاد پرونده، درخواست شده اند و تنها اطلاعات اختلالات روانی و رفتاری، نقص خلقتی و ناهنجاری های مادرزادی و اختلالات کروموزمی پس از مدت فوق درخواست شده اند که می توان آن ها را جداگانه پس از این مدت نگهداری نمود.
