رفاه فردی

امروزه مفهوم توسعه اجتماعی و اقتصادی بسیار بیشتر از خود توسعه در محافل علمی مطرح شده است و بسیاری از جوامع از آن به عنوان مهمترین الگوی پیشرفت یاد می کنند. این پژوهش با هدف بررسی عوامل مؤثر بر توسعه اجتماعی و اقتصادی در شهر اصفهان به روش پیمایشی انجام شده است و جامعه آماری پژوهش شامل همه شهروندان اصفهان بوده است که به کمک فرمول کوکران 400 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند و روش نمونه گیری جهت دستیابی به نمونه پژوهشی معرف، نمونه گیری تصادفی بوده است. نتایج پژوهش نشان داده است که متغیرهای کیفیت زندگی، رفاه فردی، برابری قدرت خرید، احساس عدالت اجتماعی و درآمد سرانه به ترتیب دارای بیشترین سهم برای پیش بینی متغیر توسعه اجتماعی و اقتصادی شهروندان شهر اصفهان هستند. این پنج متغیر در مجموع 39 درصد از تغییرات متغیر وابسته (توسعه اجتماعی و اقتصادی) را تبیین می کنند.

بحث از «تابع رفاه اجتماعی» و متغیرهای توضیحی آن یکی از مباحث مهم اقتصاد رفاه است. رویکرد غالب در تعریف «تابع رفاه اجتماعی» معرفی مطلوبیت به عنوان متغیر توضیحی آن است. چنین تعریفی متکی بر رویکرد ارزشی مطلوبیت گرایانه در اقتصاد متعارف است. بر اساس این نگرش، وضعیت ایدئال جامعه وضعیتی است که در آن بیشترین میزان مطلوبیت یا لذت برای مجموع افراد جامعه به دست آید. در این مقاله، با استفاده از روش «تحلیلی» این سؤال را بررسی می کنیم که آیا می توان مطلوبیت دوساحته را به عنوان متغیر اصلی تابع رفاه اجتماعی بر اساس رویکرد ارزشی اسلام معرفی کرد؟ لازمه این دیدگاه، توسعه در مفهوم «مطلوبیت» و توسعه گستره آن به لذت های اخروی و برابر دانستن رفاه اجتماعی با حداکثرسازی مجموع لذت دنیا و آخرت افراد جامعه است. نتایج پژوهش نشان می دهد که مطلوبیت دوساحتی نمی تواند معیار کارآمد و جامعی برای سنجش و رتبه بندی وضعیت های رفاه اجتماعی اسلام باشد و به عنوان متغیر اصلی تابع رفاه اجتماعی در رویکرد اسلامی معرفی شود. استفاده از این متغیر در تابع رفاه اجتماعی اسلامی با مشکلات مبنایی و محاسباتی روبرو ست. در این مقاله، بهره مندی از کالاها و خدمات ضروری و حلال مطابق نیاز و استحقاق و عدالت، به عنوان متغیری توضیحی در تابع رفاه اجتماعی با رویکرد اسلامی معرفی شده است.

امروزه اصطلاح سرمایه ی اجتماعی به یکی از مهم ترین، عمومی ترین و پر کاربردترین مفاهیم حوزه ی مطالعات اجتماعی تبدیل شده است. نفوذ سرمایه ی اجتماعی به حوزه های اقتصاد و سیاست، گسترش یافته و زوایای جدیدی را برای ریشه یابی و حل مسایل اجتماعی و اقتصادی گشوده است. از آثار سرمایه ی اجتماعی تأثیر آن بر رفاه فردی است. در مطالعه ی حاضر با در نظر گرفتن یک مدل تئوریک پویا و استفاده از دو معادله، تأثیر سرمایه ی اجتماعی بر درآمد و رفاه فردی بررسی شده است. داده های مورد استفاده برای تخمین مدل از تحلیل پرسش نامه های توزیع شده در مراکز استان ها در سال 1387 به دست آمده است . نتایج تخمین این دو مدل نشان دهنده ی اثر مثبت سرمایه ی اجتماعی درون گروهی و بین گروهی بر درآمد و رفاه فردی است. طبقه بندی JEL: AL3, D69, D19

بازار سرمایه محل تعامل دو گروه عمده سرمایه گذار و سرمایه پذیر است و حسابداری به عنوان رکن سوم و پیوند دهنده این دو گروه می باشد. برای برقراری پیوند مناسب بین این دو گروه و به لحاظ لزوم رعایت انصاف، لازم بود گزارش های شفاف حسابرسی توسط حسابرسان تهیه و به تایید حسابرسان مستقل برسد. حسابرسان در بررسی گزارش های مالی به کرات از قضاوت های ارزشی و حرفه ای استفاده می کنند که این قضاوت ها تابع عوامل متعددی است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر مطلوبیت فردی بر چگونگی قضاوت توسط حسابرسان آنهاست، بنابراین با استفاده از متغیرهای رفاه فردی به عنوان متغیر مستقل و قضاوت حرفه ای، تخصصی و عمومی حسابرس به عنوان متغیرهای وابسته، مدل تحقیق شکل گرفت. در این تحقیق 3 فرضیه مطرح شد. روش تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی بوده و بر حسب روش اجرا همبستگی است که با به کارگیری ابزار پرسشنامه و روش پیمایشی داده های مورد نیاز جمع آوری گردید. جامعه آماری شامل حسابرسان بخش خصوصی می باشد که با استفاده از نمونه تصادفی ساده، 90 نمونه جمع آوری شده است و پرسشنامه بین آنها توزیع گردید. نرم افزارهای SPSS21 و EXCEL برای دسته بندی و طبقه بندی داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که رفاه فردی بر قضاوت های حرفه ای، تخصصی و عمومی حسابرس اثرگذار است.

پژوهش حاضر با هدف بررسی روابط فیمابین سوادمالی، تهدیدات مالی و رفاه مالی و فردی در بازه زمانی سال 1401 تا 1402 صورت گرفته است. پژوهش از نظر ماهیت و روش، از نوع پژوهش های توصیفی-پیمایشی بوده و از نظر هدف، کاربردی قلمداد می گردد. جامعه آماری متشکل از کلیه سرپرستان خانوارهای شهرستان یزد می باشد و نمونه آماری نیز از طریق فرمول کوکران در جامعه نامحدود و به روش نمونه گیری در دسترس انجام شده است که در نهایت تعداد 384 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده که برای سنجش متغیر سواد مالی از پرسشنامه معین الدین (1390) و برای سنجش متغیرهای رفاه مالی، رفاه فردی و تهدیدات مالی از پرسشنامه بردا و همکاران (2023)استفاده شده است. روایی محتوایی- صوری و روایی سازه (تحلیل عاملی تأییدی، روایی همگرا و واگرای) ابزار پژوهش بررسی و مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن نیز با استفاده از آزمون ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی سنجیده شد و با توجه به اینکه مقدار آلفا برای همه متغیر های پژوهش بیشتر از 0.7 به دست آمد، با اطمینان می توان پایایی ابزار پژوهش را تأیید کرد. به منظور تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از 414 پرسشنامه تکمیل شده، از روش آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است که در بخش اول جداول و نمودارهای فراوانی و در بخش دوم از روش حداقل مربعات جزئی، به وسیله نرم افزارهای SPSS و SmartPLS ، جهت آزمون فرضیات و ارائه نتایج پژوهش استفاده شده است. نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر نشان داد که بین سواد مالی وتهدید مالی رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد، علاوه بر این بین سواد مالی و رفاه مالی و فردی نیز رابطه معنی داری وجود داشته اما مقدار این تاثیر به صورت مثبت بوده است، از طرفی یافته های پژوهش دلالت بر رابطه معکوس و معنی داری بین رفاه فردی، رفاه مالی و تهدیدات مالی داشته است.