سرمایه ی اجتماعی درون گروهی

در این مقاله سرمایه ی اجتماعی درون گروهی و بین گروهی شهروندان تهرانی مورد سنجش قرار گرفته است. برای سنجش از دیدگاه پاتنام، ترنر و استون استفاده شده است. تحقیق حاضر با روش پیمایش و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام گرفت. جامعه ی آماری شامل زنان و مردان ازدواج کرده ساکن مناطق 22گانه شهر تهران هستند که با روش نمونه گیری چند مرحله ای تعداد 741 نفر انتخاب شده اند. نتایج پژوهش نشان داد هر دو سرمایه ی اجتماعی درون گروهی و بین گروهی شهروندان تهرانی در سطح پایین است و بین سرمایه ی اجتماعی درون گروهی و بین گروهی رابطه معنادار مستقیم وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد بین جنس، سن، تحصیلات، درآمد ماهیانه پاسخگو و سرمایه اجتماعی درون گروهی رابطه وجود ندارد. بین جنس، درآمد ماهیانه پاسخگو و سرمایه ی اجتماعی بین گروهی نیز رابطه معنادار مشاهده نگردید، اما بین سن و سرمایه اجتماعی بین گروهی رابطه معنادار مستقیم و بین تحصیلات و سرمایه اجتماعی بین گروهی رابطه ی معنادار معکوس ملاحظه گردید.

امروزه اصطلاح سرمایه ی اجتماعی به یکی از مهم ترین، عمومی ترین و پر کاربردترین مفاهیم حوزه ی مطالعات اجتماعی تبدیل شده است. نفوذ سرمایه ی اجتماعی به حوزه های اقتصاد و سیاست، گسترش یافته و زوایای جدیدی را برای ریشه یابی و حل مسایل اجتماعی و اقتصادی گشوده است. از آثار سرمایه ی اجتماعی تأثیر آن بر رفاه فردی است. در مطالعه ی حاضر با در نظر گرفتن یک مدل تئوریک پویا و استفاده از دو معادله، تأثیر سرمایه ی اجتماعی بر درآمد و رفاه فردی بررسی شده است. داده های مورد استفاده برای تخمین مدل از تحلیل پرسش نامه های توزیع شده در مراکز استان ها در سال 1387 به دست آمده است . نتایج تخمین این دو مدل نشان دهنده ی اثر مثبت سرمایه ی اجتماعی درون گروهی و بین گروهی بر درآمد و رفاه فردی است. طبقه بندی JEL: AL3, D69, D19